આજના લેખો
આધાર અદકેરો – રાજેશ ચૌહાણ
(પ્રકાર : ટૂંકી વાર્તા)ફળિયાના નાકે દિવસ આથમતી વેળાએ ભેગાં જગ આખાની ખોદણી કરતા ભાંજગડિયાઓની વાત ચર્ચાનો મુદ્દો આજકાલ ડાહ્યો જ બની ગયો હતો. વાત જાણે એમ હતી કે ફળિયામાં રહેતો અને સાઠી વટાવી ચુકેલ ડાહ્યો બાજુના જ ફળિયામાં રહેતી, ત્રીસીમાં પ્રવેશેલી અને થોડા સમય પહેલાં જ વિધવા બનેલી એવી બે બાળકોની મા સુશી સાથે લગ્ન કરવા થનગની રહ્યો હતો. અને ચોકોરે, આખા ગામમાં જ નહિ પણ આખા પરગણામાં આ વાત જ ચર્ચાનો વિષય થઇ પડી હતી.
હવે ક્યાં પહેલા જેવી દિવાળી.. – દિના રાયચુરા
(પ્રકાર : સાહિત્ય લેખ)હવે રંગોળી પુરાતી નથી પણ તૈયાર મળે છે. મઠીયા કે ચોળાફળીની ચર્ચાઓ થાય છે કે કયા તળવાથી લાલ થાય છે. સફાઈ કરવા માટે મદદ ઓનલાઇન મળે છે, ખરીદી ઓનલાઇન થાય છે. બજારોમાં ગિરદી છે પણ ઘરાકી ઓછી છે. ચોપડાપૂજન એક વિધી નિભાવવા ખાતર થાય છે અને લક્ષ્મીપૂજન! નવાઈ લાગશે પણ એ અચૂકપણે થાય છે. હજી પણ કોઈ દુકાન કે પેઢીમાં પારંપારિક રીતે પૂજા થાય છે. ચાઈનીઝ સિરીઝથી બધાની બારીઓ, દરવાજાઓ અને બાલ્કનીઓ ઝગમગે છે. રેડીમેડ રંગોળીથી લિવિંગરૂમ શોભે છે. બેસતા વર્ષે હોટેલમાં પરિવાર મિલન થાય છે. બાકી સગાંઓને ઓનલાઇન શુભેચ્છાઓ અપાય છે, વંદન કરાય છે અને આશીર્વાદ પણ અપાય છે.
ચૂંટેલા લેખો
મન મૂકી વરસ – પુરુરાજ જોષી
(પ્રકાર : ગઝલ)[‘શબ્દસૃષ્ટિ’માંથી સાભાર.] બેચાર છાંટાથી છીપે, એવી નથી મારી તરસ તારે વરસવું હોય તો આકાશ મન મૂકી વરસ નાખ છત્રીને ધરામાં, નિર્વસન થઈને નીકળ આવું ચોમાસું ભલા, ના આવતું વરસોવરસ મઘમઘું હું હેમ થઈને, ઝગમગું સૌરભ બની તું મને સ્પર્શે તો મિતવા ! આવ એ રીતે સ્પરશ કોઈ મારામાં વસે છે, ને શ્વસે છે રાત-દિન એ […]
પિતૃત્વ : માનવ સંસ્કૃતિનો પાયો – ભુપેન્દ્રસિંહ રાઓલ
(પ્રકાર : અન્ય લેખ)[ ગત 16મી જૂનના રોજ ‘ફાધર્સ-ડે’ આ જગતે ઉજવ્યો. આ નિમિત્તે કંઈક અલગ પ્રકારનો, આધુનિક રિસર્ચનો સમાવેશ કરતો આ લેખ રીડગુજરાતીને મોકલવા બદલ શ્રી ભુપેન્દ્રસિંહભાઈનો (અમેરિકા) ખૂબ ખૂબ આભાર. આપ તેમનો આ સરનામે brsinh@live.com સંપર્ક કરી શકો છો.] એક વૃક્ષ એના બીજને પવન દ્વારા માઇલો દૂર મોકલી આપે છે. એ ફળીભૂત થશે કે નહિ તેની […]
વેલેન્ટાઇન એટલે…! – ડૉ. વિષ્ણુ એમ પ્રજાપતિ
(પ્રકાર : ટૂંકી વાર્તા)ચૌદ ફેબ્રુઆરીની સવારે અચાનક આંખ ખુલી જતા વિશ્વેશે સમય જોવા મોબાઇલની સ્ક્રિન ઓન કરી. છ વાગ્યાના એલાર્મને રણકવાને હજુ દસ મિનિટની વાર હતી. એક મહિનાથી વિશ્વેશનું શિડ્યુલ સાવ બદલાઇ ગયું હતું. જેને એલાર્મથી નફરત હતી તે એલાર્મ તેને ગમવા લાગેલું. જો કે હવે તો તે એલાર્મ જગાડે તે પહેલા જાગી જતો. મોબાઇલ સ્ક્રિન ઉપર વિશ્વેશ, કિરણ, આરવ અને માધવના ફેમીલી ગ્રુપ ફોટો પર નજર જતા તે ભૂતકાળની યાદોમાં સરી ગયો.
