બે કાવ્યો – પ્રીતમ લખલાણી
[ અમેરિકા સ્થિત સાહિત્યકાર શ્રી પ્રીતમભાઈના બે કાવ્યો અહીં ‘અખંડ આનંદ’ સપ્ટે-2010માંથી સાભાર લેવામાં આવ્યા છે.]
[1] ઉમળકો
જો બા-બાપુજી
આજ હયાત હોત તો !
ઓસરીના
હિંડોળે બેઠાં
મારા પત્રની
રાહ જોતાં હોત !
વિદેશથી
પત્ર લખવાનો
જેટલો ઉમળકો
મને હોત
એથી વિશેષ
ડેલીએ
રોજ તાળું જોઈ
શેરીમાંથી સાઈકલ
વાળી લેતો
પેલો માધવ ટપાલી
ફળિયે આવી
હાંક મારત
‘લ્યો ! બા-બાપુજી
તમારા
હરજીનો કાગળ !’
[2] આક્રોશ
ખરે બપોરે
કકળાટ કરતા
કાગડાને
બે હાથ જોડતાં
મારાથી કહેવાઈ ગયું,
‘ભાઈ, હવે બે ઘડી
ચૂપ રહે તો
તારો ખૂબ આભાર !’
‘દોસ્ત !
કાઉં કાઉં ન કરું તો
બીજું હું કરું પણ શું ?’
‘આ નગરમાં
તમે ક્યાંય
અમારા માટે
મુઠ્ઠી જેટલુંએ
આકાશ
ખુલ્લું રાખ્યું છે ખરું ?’
Print This Article
· 
Save article As PDF · 
Subscribe ReadGujarati
« Previous મુક્તિ – પ્રકાશ લાલા
બંધ કર – કિરણ ચૌહાણ Next »
સરસ …… હિંડોળે બેઠાં મારા પત્રની રાહ જોતાં હોત !….ર્… અમારે માટે ક્યાય ખુલ્લા આકાશ મા જ્ગ્યા ચે…
વાહ્…વાહ્….
બન્ને કાવ્યો સુંદર.
બન્ને કાવ્યો ના અનુસંધાન માં રચાયેલું ગરમ રોતલી જેવું તાજું તાજું કાવ્ય.
ઘર આંગણે
કા-કા કરતા
કાગડાને જોઇ
લાગ્યું કે કોઇ આવશે
પણ,
હવે આવવા માટે
નથી રહ્યા કોઇ સગડ
કે મા-બાપ!!
GOOD ONE — ENJOY
both are nice
સરસ કાવ્ય છે. ખુબ મજા આવી ગઇ.
બંને કાવ્યો ખુબ જ સુંદર .આપની ભારતીય પરંપરા મુજબ ભાદરવા મહિનામાં “કાગવાસ” માટે હવે આપને કાગડા ને સાદ પડીએ છીએ પણ આ સિમેન્ટ ના જંગલ માં કાગડા મળવા મુશ્કેલ થઇ ગયા છે.બધા જ પક્ષીઓ હવે શહેરો માં જોવા બહુ ઓછા મળે છે.
સરસ રચના છે.
ઉમળકો કાવ્ય ખુબજ સરસ અને સુન્દર અને વાસ્ત્વીક છે.
મન ને સ્પર્શતી રચના.
બંને કવ્યો ઊર્મિસભર. એમાંનો કટાક્ષ નાનો પણ રાઈનો દાણો.
very good
સરસ
Reality and emotions, very nice combination.
Very nice
અમારા માટે
મુઠ્ઠી જેટલુંએ
આકાશ
ખુલ્લું રાખ્યું છે ખરું ?’
વાહ્
વાહ અદભુત
ખરે જ- દૂર થયા છતાં સદા સાથે હોય તેવા દીકરાનો કાગળ હાથમાં આવતા એ કરચલીયાળા મોં પર રાજીપાની ઓકળી અંકાઇ જાય!
આ બન્ને કાવ્યો ખુબ જ સુન્દર લાગ્યા. આન્દ આવી ગયો.
Saras
પ્રીતમભાઈ,
સુંદર કાવ્યો આપ્યાં. આભાર. સ્વજનના કાગળની તો વાત જ નિરાળી છે.
કાલિદાસ વ. પટેલ {વાગોસણા}