ટ્યુમરને…. – ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
May 28th, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા |
9 પ્રતિભાવો » કેમ છે ?
મારી ચિંતા છોડી દે.
તારી વાત કર.
મારી જાણબહાર
છાનીમાની તું અંદર ઘર કરીને બેસી ગઈ છે.
ભલે પધારી.
તું જરાયે સંકોચ ન રાખતી.
હું તને પાળીશ, પોષીશ
મારું રક્ત સીંચી તારી રક્ષા કરીશ.
તને હસતી રમતી રાખીશ
બસ, તું મને વળગેલી રહેજે
લોકો ભલેને ચર્ચા કરતા.
મને નથી પડી એની.
હું તને ઓળખી ગયો છું.
તારો મારો જન્મોજનમનો નાતો છે.
એક દિવસ
લાગ જોઈ તું અને હું
ભાગી નીકળીશું, સાથે.
Related
Email This Article
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
મારી જિંદગી તો ઠીક છે
ચાલે રાખે છે
લોકલ ટ્રેનની માફક,
પણ,
તું તો
‘એક્સપ્રેસ’ છે.
માટે જરા
સમજી-વિચારીને
પાટા
બદલજે !
હું પરેજી પાળું છું
તારા વિચારો નહિ કરવાની, પણ.....
લોકો કહે છે
મને ‘ડાયાબિટીસ’ થયો છે તારા પ્રત્યેની
લાગણીઓનો !
કાંઠે કરી’તી એ મજાક ભારે પડી;
કાને ધરી’તી એ જ વાત ભારે પડી.
સંબંધ ખોવાયો અમાસમાં આપણો,
પૂનમ ગુજારેલી એ રાત ભારે પડી !
લીલાશ એની છે અરીસામાં હજી;
છોલી ગયેલા જળની ઘાત ભારે પડી !
શબ્દો વહાવી લાગણી ...
[વાંચો...]
-
વા વાયા ને વાદળ ઊમટ્યાં
............... ગોકુળમાં ટહુક્યા મોર....
મળવા આવો સુંદરવર શામળિયા
............... તમે મળવા તે ના’વો શા માટે ?
નહીં આવો તો નંદજીની આણ
મળવા આવો સુંદરવર શામળિયા.... વા વાયા
તમે ગોકુળમાં ગોધન ચારંતા
............... તમે છો ને સદાયના ચોર
મળવા આવો સુંદરવર શામળિયા.... વા વાયા
તમે કાળી તે કાંબળી આઢંતા,
............... તમે ભરવાડના ભાણેજ,
મળવા આવો સુંદરવર શામળિયા.... વા વાયા
તમે વ્રજમાં તે વાંસળી બાજંતા,
............... તમે ગોપીઓના ચિત્તડાના ચોર,
મળવા ...
[વાંચો...]
-
તમારા આંગણેથી પાછો આવી ગયો છું,
કહો તો ફરી પગલાં પાડી શકું છું,
હું કંઈ વીતેલો સમય નથી,
કે પાછો ન આવી શકું.
હું તો સાગરની લહેર છું,
કિનારે પાછો આવી શકું છું,
હું તો પલકાતી પાંપણ છું,
કહું ત્યારે ઉઘાડબંધ કરી શકું છું.
મને ખબર છે તું આવવાની જ છું,
પરંતુ ન આવતી વસંતની વિદાયે
પેલા ચંદ્ર જેવી ન કરીશ દશા મારી
કળીને ખીલવાની જોતો રાહ
ચંદ્ર રાતભર જાગતો રહ્યો
અફસોસ કે
પ્રભાતે ...
[વાંચો...]
ગુજરાતીમાં એક કહેવત છે “મુલ્લની દોડ મસ્જિદ સુધી”….. આપણું પણ એવું જ છે… ભાગી ભાગી ને જઇએ તો પણ ક્યાં બસ મૃત્યુ સુધી.
very gud ma’m
માણસમાત્રની વિચિત્રતા કહો કે પછી વિશિષ્ટતા…….. લાંબા સમયની અથવા જીવનપર્યન્તની બિમારી દુખરુપ લાગવાને બદ્લે તેને એક સાચા મિત્રની જેમ સ્વીકારી લે છે….. કહો કે કોઠે પડી જાય છે…….
સુંદર…
Very Good
ખુબ સરસ………..
આશા છે આ માત્ર એક કવિતા જ છે. સત્ય નથી..
જ્યારે કોઈ વસ્તુને ટાળી શકાય એમ ન હોય તો તેનો સ્વીકાર કરી લેવો સારુ.
મારી પરમ મિત્ર કહે છે એમ, It’s Okay.
નયન
we have grown & brought up in dahod, this is the vision your goodself have teach us to follow , we thank you , now your poem transmit essence of life ,
thank you