ટ્યુમરને…. – ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
May 28th, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા |
9 પ્રતિભાવો » કેમ છે ?
મારી ચિંતા છોડી દે.
તારી વાત કર.
મારી જાણબહાર
છાનીમાની તું અંદર ઘર કરીને બેસી ગઈ છે.
ભલે પધારી.
તું જરાયે સંકોચ ન રાખતી.
હું તને પાળીશ, પોષીશ
મારું રક્ત સીંચી તારી રક્ષા કરીશ.
તને હસતી રમતી રાખીશ
બસ, તું મને વળગેલી રહેજે
લોકો ભલેને ચર્ચા કરતા.
મને નથી પડી એની.
હું તને ઓળખી ગયો છું.
તારો મારો જન્મોજનમનો નાતો છે.
એક દિવસ
લાગ જોઈ તું અને હું
ભાગી નીકળીશું, સાથે.
Related
Email This Article
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
હું નદીને ચાહું છું,
કારણ કે,
એ નિરંતર વહ્યા કરે છે, મારી ભીતર,
ક્યારેક કિનારા છલકાવતી, ક્યારેક પછાડતી
ઊંડી ઊતરી જતી કરાડમાં
ને ફરી ઊભરી આવતી
અવિરત સરવાણીમાં
હું વૃક્ષને ચાહું છું,
કારણ કે,
એ નિશ્ચલ ઊભું છે, મારી ભીતર.
હરેક મોસમને એકસરખું ચાહતું,
સૂર્ય તરફ હાથ લંબાવતું,
ને છાંયડો વરસાવતું.
હું ધરાને ચાહું છું,
કારણ કે,
યુગોથી બેઠી છે મારી અંદર
કોઈ હઠાગ્રહી તપસ્વિનીની જેમ.
નિત્ય તિરાડાતી બળબળતા તાપમાં
ને તૃણાંકૂરિત થતી પળભરના વરસાદમાં
હું આકાશને ચાહું છું,
કારણ ...
[વાંચો...]
-
કાલે રજા છે, ગઈ છું ય થાકી, વાંચીશ વ્હેલા સહુ પાઠ બાકી
તારી હથેલી અહીં લાવ, સાચું હું ભાઈ, આજે તુજ ભાગ્ય વાંચું.
કેવી પડી છે તુજ હસ્તરેખા ! જાણે શું લાખે નવ હોય લેખાં !
પૈસા પૂછે છે ? ધનની ન ખામી જાણે અહોહો ! તું કુબેરસ્વામી !
છે ચક્રચિહ્નો તુજ અંગુલિમાં, જાણે પુરાયા ફૂટતી કળીમાં
છે મત્સ્ય ઊંચો, જવચિહ્ન ખાસ્સાં, ને રાજવી લક્ષણ ...
[વાંચો...]
-
પપ્પાને જોઈએ પરિણામ ને
મમ્મીને જોઈએ હોમવર્ક
છે ઘરમાં બધું જ છતાંય
મને લાગે એ નર્ક
પપ્પાને મોટો ઍન્જિનિયર ને
મમ્મીને જોઈએ ડૉક્ટર
હું તો છું દીકરો
કે પછી હૅલિકોપ્ટર ?
ભણવું મારે શું ભવિષ્યમાં
એ નક્કી કરે છે કોણ ?
નથી હું એકલવ્ય પણ
હું છું મારો દ્રોણ
કોણ કહેતું’તું ગાંધીજીને કે
રાષ્ટ્રપિતા કેમ બનાય
મારે તો થવું છે માણસ
કહો પિતાજી, કેમ થવાય ?
સ્કૂલ છે કે કતલખાનાં આ
જ્યાં લાગણી રોજ દુભાય!
લાગણી વગરનાં બાળકો ...
[વાંચો...]
ગુજરાતીમાં એક કહેવત છે “મુલ્લની દોડ મસ્જિદ સુધી”….. આપણું પણ એવું જ છે… ભાગી ભાગી ને જઇએ તો પણ ક્યાં બસ મૃત્યુ સુધી.
very gud ma’m
માણસમાત્રની વિચિત્રતા કહો કે પછી વિશિષ્ટતા…….. લાંબા સમયની અથવા જીવનપર્યન્તની બિમારી દુખરુપ લાગવાને બદ્લે તેને એક સાચા મિત્રની જેમ સ્વીકારી લે છે….. કહો કે કોઠે પડી જાય છે…….
સુંદર…
Very Good
ખુબ સરસ………..
આશા છે આ માત્ર એક કવિતા જ છે. સત્ય નથી..
જ્યારે કોઈ વસ્તુને ટાળી શકાય એમ ન હોય તો તેનો સ્વીકાર કરી લેવો સારુ.
મારી પરમ મિત્ર કહે છે એમ, It’s Okay.
નયન
we have grown & brought up in dahod, this is the vision your goodself have teach us to follow , we thank you , now your poem transmit essence of life ,
thank you