ટ્યુમરને…. – ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
May 28th, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા |
9 પ્રતિભાવો » કેમ છે ?
મારી ચિંતા છોડી દે.
તારી વાત કર.
મારી જાણબહાર
છાનીમાની તું અંદર ઘર કરીને બેસી ગઈ છે.
ભલે પધારી.
તું જરાયે સંકોચ ન રાખતી.
હું તને પાળીશ, પોષીશ
મારું રક્ત સીંચી તારી રક્ષા કરીશ.
તને હસતી રમતી રાખીશ
બસ, તું મને વળગેલી રહેજે
લોકો ભલેને ચર્ચા કરતા.
મને નથી પડી એની.
હું તને ઓળખી ગયો છું.
તારો મારો જન્મોજનમનો નાતો છે.
એક દિવસ
લાગ જોઈ તું અને હું
ભાગી નીકળીશું, સાથે.
Related
Email This Article
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
ખલકમાં ખેલતો ખટઘડીમાં રમ્યો
તું જ નરસિંહ ને તું જ મહેતો;
શિવકૃપાએ કરી તલ-અતલ ઊઘડ્યાં,
નિજ ગગનમાં સદા મગન રહેતો.
જીવ થકી શિવ થયો, હાથ બાળી રહ્યો,
રાસલીલા ભલી તેં નિહાળી,
ગૂર્જરી વાણમાં તેજ એવાં ભર્યાં
કવિકુલો કંઈ રમ્યા દેઈ તાળી.
ઝૂલણે ઝૂલતાં, જાતને ભૂલતાં
શબ્દનાં શિખર કંઈ ઊર્ધ્વ સ્થાપ્યાં
પ્રેમરસ પિચ્છધરનો ધર્યો સર્વને
જૂઠડા ઝળહળાટો ઉથાપ્યા.
ખટઘડીનો કશો અંશ હજ્જારમો
પળ-વિપળ જેટલો કંઈક લાધે... ?
જીવ આ દુન્યવી વિવિધ રંગે રમે,
ભોગવે પીડ-આનંદ સાધે.
કંઈ ...
[વાંચો...]
-
(‘કવિતા’ સામયિકના માર્ચ-એપ્રિલ, ૨૦૧૫ના અંકમાંથી)
(૧) પડછાયાની આકૃતિ – જિતેન્દ્ર પ્રજાપતિ
આંખોના પાણીથી સંતાડી પરબારી વેચી છે;
ભણાવવા દીકરાને એક બાપે ખુદ્દારી વેચી છે.
કાયમ આવી એકાંતને ઘમરોળી નાખે, શું કરવું ?
હવાની ટકટકથી કંટાળી આજે બારી વેચી છે.
એની કિંમત ધાર્યા કરતાં હંમેશાં ઓછી ઊપજી;
દુનિયાની આ ગંજ બજારે જ્યાં લાચારી વેચી છે !
એક ટંકનું પેટ ઠારવા ક્યારેક તો એવુંય બન્યું છે;
માએ પરસેવો પાડી કાપેલી ભારી ...
[વાંચો...]
-
હું આવતી કાલમાં માનતો ન હોત
તો મેં કવિતા લખવી બંધ કરી હોત !
ગઈ કાલે જ
મારી પત્નીને મેં તુલસીનો છોડ ઉછેરતાં જોઈ હતી.
સાંજને સમયે સૂર્યનાં કિરણો
એનાં પાન પર લખતાં હતાં યાત્રાની લિપિ.
હું આજમાં માનું છું
એથી તો હું ગઈ કાલના કવિઓની કવિતા વાંચું છું.
સવારના સૂર્યનો તડકો
મારી બાલ્કનીમાં આવીને મારા ઘરને અજવાળી જાય છે.
પંખીનો ટહૌકો ઘણીયે વાર મને ગીતનો ઉપાડ આપે છે.
શિશિરમાં જેનાં ...
[વાંચો...]
ગુજરાતીમાં એક કહેવત છે “મુલ્લની દોડ મસ્જિદ સુધી”….. આપણું પણ એવું જ છે… ભાગી ભાગી ને જઇએ તો પણ ક્યાં બસ મૃત્યુ સુધી.
very gud ma’m
માણસમાત્રની વિચિત્રતા કહો કે પછી વિશિષ્ટતા…….. લાંબા સમયની અથવા જીવનપર્યન્તની બિમારી દુખરુપ લાગવાને બદ્લે તેને એક સાચા મિત્રની જેમ સ્વીકારી લે છે….. કહો કે કોઠે પડી જાય છે…….
સુંદર…
Very Good
ખુબ સરસ………..
આશા છે આ માત્ર એક કવિતા જ છે. સત્ય નથી..
જ્યારે કોઈ વસ્તુને ટાળી શકાય એમ ન હોય તો તેનો સ્વીકાર કરી લેવો સારુ.
મારી પરમ મિત્ર કહે છે એમ, It’s Okay.
નયન
we have grown & brought up in dahod, this is the vision your goodself have teach us to follow , we thank you , now your poem transmit essence of life ,
thank you