અક્ષર – મૂકેશ વૈદ્ય
June 18th, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : મૂકેશ વૈદ્ય |
4 પ્રતિભાવો » અક્ષર મને સાંધે
મારા શૈશવ સાથે.
પલકારામાં
દિવસ વધીને વરસો થાય – એ વેગમાં
અવિરત ચાલ્યા કરવાનું
ઘડીભર હાંફ ઉતારવા ડોકિયું કરું
ને ઉઝરડાઓમાંથી વહી રહેલું
અસ્તિત્વ મને દેખાય.
દેખાય વહી જતો સમય ને હું
હું ક્યાં હતો ?
કાળી અંધારી ભોંય ઉપર
આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો
તો ઊઘડે રસ્તો કદાચ.
Related
Email This Article
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
હું તો બસ ફરવા આવ્યો છું !
હું ક્યાં એકે કામ તમારું કે મારું કરવા આવ્યો છું ? અહીં પથ પર શી મધુર હવા
ને ચ્હેરા ચમકે નવા નવા !
-રે ચહું ન પાછો ઘેર જવા !
હું ડગ સાત સુખે ભરવા અહીં સ્વપ્ન મહીં સરવા આવ્યો છું !
જાદુ એવો જાય જડી
કે ચાહી શકું બે ચાર ઘડી
ને ગાઈ શકું બે ચાર કડી
તો ગીત પ્રેમનું ...
[વાંચો...]
-
પપ્પાને જોઈએ પરિણામ ને
મમ્મીને જોઈએ હોમવર્ક
છે ઘરમાં બધું જ છતાંય
મને લાગે એ નર્ક
પપ્પાને મોટો ઍન્જિનિયર ને
મમ્મીને જોઈએ ડૉક્ટર
હું તો છું દીકરો
કે પછી હૅલિકોપ્ટર ?
ભણવું મારે શું ભવિષ્યમાં
એ નક્કી કરે છે કોણ ?
નથી હું એકલવ્ય પણ
હું છું મારો દ્રોણ
કોણ કહેતું’તું ગાંધીજીને કે
રાષ્ટ્રપિતા કેમ બનાય
મારે તો થવું છે માણસ
કહો પિતાજી, કેમ થવાય ?
સ્કૂલ છે કે કતલખાનાં આ
જ્યાં લાગણી રોજ દુભાય!
લાગણી વગરનાં બાળકો ...
[વાંચો...]
-
(શ્રી રાકેશ હાંસલીયા, શ્રી દિનેશ કાનાણી તથા શ્રી લક્ષ્મી ડોબરિયાના સંયુક્ત ગઝલસંગ્રહ 'તત્વ - ૧૧૧ ગઝલ'માંથી સાભાર)
૧.
શું મહેકે છે બધે લોબાન જેવું?
ઊર્મિઓનું થાતું હો સન્માન જેવું.
સ્થિર છે ચહેરાની એક્કેએક રેખા,
ભીતરે નક્કી હશે તોફાન જેવું.
..ને પ્રપંચોની પછી શરૂઆત થાશે,
બાળકોમાં જ્યારે આવે ભાન જેવું.
જાત આખી ઓગળી રહી છે કશામાં,
આ હ્રદયનું હો કશે સંધાન જેવું.
કૈંક પાથરણાં મળ્યા રેશમ સરીખા,
ક્યાં કદી ચાહ્યું હતું કંતાન ...
[વાંચો...]
વાહ ખુબ સરસ………
સુંદર
“કાળી અંધારી ભોંય ઉપર
આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો
તો ઊઘડે રસ્તો કદાચ.”
આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો….
એક સુંદર કાવ્ય રચના !
પ્રિુ મુકેશભાઇ
વાહ.! સુંદર રચના.
પલકારામાં
દિવસ વધીને વરસો થાય – એ વેગમાં
અવિરત ચાલ્યા કરવાનું
ઘડીભર હાંફ ઉતારવા ડોકિયું કરું
ને ઉઝરડાઓમાંથી વહી રહેલું
અસ્તિત્વ મને દેખાય.
પ્રફુલ ઠાર