અક્ષર – મૂકેશ વૈદ્ય
June 18th, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : મૂકેશ વૈદ્ય |
4 પ્રતિભાવો » અક્ષર મને સાંધે
મારા શૈશવ સાથે.
પલકારામાં
દિવસ વધીને વરસો થાય – એ વેગમાં
અવિરત ચાલ્યા કરવાનું
ઘડીભર હાંફ ઉતારવા ડોકિયું કરું
ને ઉઝરડાઓમાંથી વહી રહેલું
અસ્તિત્વ મને દેખાય.
દેખાય વહી જતો સમય ને હું
હું ક્યાં હતો ?
કાળી અંધારી ભોંય ઉપર
આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો
તો ઊઘડે રસ્તો કદાચ.
Related
Email This Article
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
મન થઈ આવ્યું...! – રસિક દવે
અધર પર સ્મિત થઈ બેસી જવાનું મન થઈ આવ્યું,
થઈ ખંજન એ ગાલે બેસવાનું મન થઈ આવ્યું.
છલોછલ પ્રેમના અમૃત સરોવર એ હશે નક્કી,
નહીંતો શીદ નયન તારા, થવાનું મન થઈ આવ્યું ?
હશે કાળાશમાં શક્તિ અવરના દિલમાં વસવાની,
નહીંતો શીદ મને કાજળ થવાનું મન થઈ આવ્યું ?
સળગતી યાતના જેવું તમારૂં રૂપ જોઈને,
શમ્માને પણ પતંગા થઈ જવાનું મન થઈ ...
[વાંચો...]
-
સરજન કેવું કર્યું !....
અહીંથી અનંત સુધી કણકણમાં-
લીલાવિશ્વ ભર્યું....
બ્રહ્માંડોના બ્રહ્માંડોમાં રેલાવ્યું અજવાળું,
અજવાળાની આરપાર પ્રસર્યું અંકાશ રૂપાળું-
પાર ન પામ્યું કોઈ આ બધું કેમ કરી અવતર્યું !
સરજન કેવું કર્યું !
એક એક આ પિંડે મૂકી એ જ બ્રહ્મની છાયા,
મનમાં મૂક્યું એ જ અકળ વિસ્મય ને એની માયા-
પાર ન પામ્યું કોઈ આ બધું કેમ કરી ઉતર્યું !
સરજન કેવું કર્યું !
અહીંથી અનંત સુધી કણકણમાં
લીલાવિશ્વ ભર્યું !
-
કેમ છે ?
મારી ચિંતા છોડી દે.
તારી વાત કર.
મારી જાણબહાર
છાનીમાની તું અંદર ઘર કરીને બેસી ગઈ છે.
ભલે પધારી.
તું જરાયે સંકોચ ન રાખતી.
હું તને પાળીશ, પોષીશ
મારું રક્ત સીંચી તારી રક્ષા કરીશ.
તને હસતી રમતી રાખીશ
બસ, તું મને વળગેલી રહેજે
લોકો ભલેને ચર્ચા કરતા.
મને નથી પડી એની.
હું તને ઓળખી ગયો છું.
તારો મારો જન્મોજનમનો નાતો છે.
એક દિવસ
લાગ જોઈ તું અને હું
ભાગી નીકળીશું, સાથે.
વાહ ખુબ સરસ………
સુંદર
“કાળી અંધારી ભોંય ઉપર
આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો
તો ઊઘડે રસ્તો કદાચ.”
આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો….
એક સુંદર કાવ્ય રચના !
પ્રિુ મુકેશભાઇ
વાહ.! સુંદર રચના.
પલકારામાં
દિવસ વધીને વરસો થાય – એ વેગમાં
અવિરત ચાલ્યા કરવાનું
ઘડીભર હાંફ ઉતારવા ડોકિયું કરું
ને ઉઝરડાઓમાંથી વહી રહેલું
અસ્તિત્વ મને દેખાય.
પ્રફુલ ઠાર