અક્ષર – મૂકેશ વૈદ્ય

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• જીવન – અરવિંદ કારિયા ‘માનવ’

  જીવનની સવાર જન્મ્યા- ખુબ હસ્યાં ખુબ રડ્યાં ખુબ રમ્યાં પોતાના કોચલામાંથી બહાર નીકળ્યા દુનિયાના દર્શન થયા. જીવનની બપોર યુવાન થયા- ખુબ પૈસા કમાવ્યાં ખુબ પૈસા ઉડાવ્યાં ખુબ સપનાં જોયાં નવા સંબંધો બંધાતા ગયા જૂના સંબંધો વિસ્તરતા ગયા જીવનની સાંજ વૃધ્ધ થયા- શરીરના સાંધા ઢીલા થયા મિત્રો બધાય છૂટી ગયા એકલા હસ્યા અને રડ્યાં સંબંધો અણિયાળા થતાં ગયા સંબંધોથી ઘવાઈને ફરી કોચલામાં પુરાયાં અને આમજ કોચલામાંથી નીકળીને શરૂ કરેલી જીવનયાત્રામાં કોચલામાં પૂરાઈને ફરી અટકી ગયા.....

• બે અછાંદસ રચનાઓ.. – ઇસ્માઇલ પઠાણ

  (૧) અનુભૂતિ મારા ઘરથી ખેતર સુધી ટૂંકો રસ્તો છે હું ચાલતો જાઉં છું   શેઢા પર અને ખાડા-ટેકરા આવતા જાય છે ખેતરના છેડે ઉભેલા થોરીયા મારી સામે જોઈ રહે છે નિ:શબ્દ બની હું એમને જોતો રહું છું... માણસોની ભીડ ધીરે ધીરે દૂર થતી જાય છે મારા અંદર રહેલી ઉદાસીનું સૂર્યના તડકામાં બાષ્પીભવન થાય છે ચાલતાં-ચાલતાં... લીલાંછમ ખેતરોની વચ્ચે અચાનક એક કવિતા ઉગી નીકળે છે આપોઆપ એક-એક શબ્દ ફેલાય છે સંવેદનાઓ છલકાય છે ને અક્ષરો દોડે છે મારા ધસમસતા રક્તપ્રવાહ સાથે અને મને લાગે ... [વાંચો...]

• દશે દશ દિશાનાં નામ – દિલીપસિંહ પુવાર

  મેં તારી આંખોમાં વસાવ્યું ગામ ........................ એને દઈ-દઈને દઈએ શું નામ ? લાવ તારી લીસ્સી હથેળીમાં લખી દઉં, ........................ દશે દશ દિશાનાં નામ. કાળી ઘનઘોર તારી ઘેરાતી આંખો ........................ એ આંખોમાં મારો મુકામ, મૃગાક્ષી આવડી રૂપાળી આંખોને ........................ અંજન આંજીને શું કામ ? ને અંજનનાં ઓરતા આંખોમાં હોય તો ........................ એકવાર જોઈ લેતું આમ. આંજવો જ હોય તો આંજી લે આંખમાં, ........................ હું જ એક સુરમાનું નામ. એ આંજેલા સુરમાને જોઈ, જોઈ ... [વાંચો...]

4 પ્રતિભાવો : અક્ષર – મૂકેશ વૈદ્ય

1. Harsh says:

   June 18, 2011 at 7:56 am

   વાહ ખુબ સરસ………

   Reply
2. Hiral Vyas "Vasantiful" says:

   June 18, 2011 at 9:10 am

   સુંદર

   “કાળી અંધારી ભોંય ઉપર
   આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો
   તો ઊઘડે રસ્તો કદાચ.”

   Reply
3. P Shah says:

   June 18, 2011 at 10:56 am

   આંકી શકું જો એકાદ લસરકો ઉજાસનો….

   એક સુંદર કાવ્ય રચના !

   Reply
4. Praful Thar says:

   July 5, 2011 at 12:19 am

   પ્રિુ મુકેશભાઇ
   વાહ.! સુંદર રચના.
   પલકારામાં
   દિવસ વધીને વરસો થાય – એ વેગમાં
   અવિરત ચાલ્યા કરવાનું
   ઘડીભર હાંફ ઉતારવા ડોકિયું કરું
   ને ઉઝરડાઓમાંથી વહી રહેલું
   અસ્તિત્વ મને દેખાય.

   પ્રફુલ ઠાર

   Reply

આપનો પ્રતિભાવ :

Click here to cancel reply.

Name : (required)
Email : (required)
Website : (optional)
Comment :

Select language:  Gujarati  English   (Press F12 to change language) Show Keyboard