ગોઠવું છું – જગદીશ વ્યાસ
રોજ હું જગતને ગોઠવું છું બરાબર, વ્યવસ્થિત :
રણને ઠેકાણે રણ અને દરિયાને ઠેકાણે દરિયો
પહાડને ઠેકાણે પહાડ અને નદીને ઠેકાણે નદી
ઝાડને ઠેકાણે ઝાડ અને સૂર્યને ઠેકાણે સૂર્ય
ગામને ઠેકાણે ગામ અને ઘરને ઠેકાણે ઘર.
પણ મારો હાથ હલી જાય છે !
કે પછી ટેબલ-કંપ થાય છે
કે પછી બધું આપોઆપ થાય છે
શી ખબર કેમ ?
ઘરમાં રણ ઘૂસી જાય છે અને રણમાં ઝાડ
ઝાડ પર ચડી જાય છે દરિયો અને દરિયા પર ગામ
ગામ પર ચડી જાય છે પહાડ અને પહાડ પર નદી
નદીમાં તરે છે સૂર્ય અને સૂર્યમાં ઘર
પછી હું ઝીણી સાવરણી લઈને ધીમે ધીમે
રેતનો એકએક કણ વાળી કાઢું છું ઘરમાંથી
અને ફરી એક વાર ગોઠવું છું જગતને.
Save article As PDF · 
Subscribe ReadGujarati
« Previous ઘૂમવાની છે – ભરત વિંઝુડા
મજાનું.
Super hit.
Dear Jagdish,
Very good , The life is the same and we are god of our own life.
we can decide our own destiny
keep on writting
Vrajesh Dave
Chief Manager, Dena Bank,
094260 41107
this article is really good
Excellent Etymology
if i will fall again will rise and try again and again. 🙂
બહુ મજા આવેી.
જગદીશભાઈ,
આપણું કામ તો બસ ગોઠવ્યે રાખવાનું … ખરુંને ?
કાલિદાસ વ. પટેલ {વાગોસણા}