મને ખબર પડતી નથી – રીના મહેતા
August 20th, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : રીના મહેતા |
7 પ્રતિભાવો » સાંજ
રોજ જ આટલી શાંત અને
સુંદર હોય છે
પણ મને ખબર પડતી નથી.
મારી બારીમાં ડોકાતું
છૂટાંછવાયાં સફેદ વાદળ ભરેલું
ભૂરું આકાશ
સામેના વૃક્ષની ઊંચી ડાળ જોડે
ભેટવા આવે છે મને.
પણ નીચું માથું રાખેલી
મને એની ખબર પડતી નથી.
હું જ્યારે
બેસું
આકાશ સામે
આકાશ જેવી
શાંત, સ્થિર, આનંદિત
ત્યારે જ મને ખબર પડે કે
હું પણ
હોઈ શકું
સાંજ
રોજ સાંજે.
Related
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
જિંદગીને સતત.... (ગઝલ)
રાતને આપણે સાચવી ના શક્યા,
સૂર્ય માટે સમય ફાળવી ના શક્યા.
જીવવાનું હવે એકધારું થયું,
શ્વાસની આવ-જા તારવી ના શક્યા.
જ્યારથી મન લઈ બેસવાનું કહ્યું,
મૌન જેવું કદી જાળવી ના શક્યા.
સાચવીને અમારે જવું કેટલે ?
કોઈ ઈચ્છા અમે ઠાલવી ના શક્યા
ઢોલ માફક પિટાઈ ગયા આખરે,
જિંદગીને સતત પાલવી ના શક્યા.
.
તમને ગમે તે ખરું..... (ગીત)
તમને ગમે તે ખરું !
ક્ષણક્ષણ મારામાં છો તમે હું ...
[વાંચો...]
-
ટી.વી., ટોળટપ્પા
અને બગાસાં પછી
સૂવા માટે ખસેડું પલંગ
પલંગ નીચે
કપડાથી ઢંકાયેલું
હાર્મોનિયમ નજરે ચઢે
અપરાધભાવ ભરી આંખે
તાકી રહું....
કેટલી લાંબી શોધને અંતે
મળેલું એ
કેવા ઉમળકા સાથે વસાવેલું....
મહિનાઓથી પડ્યું છે
મૂંગું
બહાર કાઢી, ધૂળ ઝાપટી
ધમણ ખોલું, હવા ભરું
આંગળીઓ રમવા માંડે સૂરો પર
મનોમન શોધતો રહું, ગાવા સરખું ગીત
પણ.... કોઈક, કશુંક, ક્યાંક
ખોવાઈ ગયું છે,
આડે હાથે મુકાઈ ગયું છે.....
હળવા નિ:શ્વાસ સાથે
હાર્મોનિયમ કરી દઉં
બંધ
ઢાંકીને મૂકી દઉં
પલંગ નીચે....
-
હૈયાની જાણો છો જાત ?
કે’વી હોયે કંઈયે વાત,
તોયે કે’વી ને ના કે’વી,
બન્ને કરવાં, એકી સાથ.
વજ્જર જેવા એને થાવું,
ફૂલ સમા યે બનવું સાથ,
ક્યાં વજ્જર ? ક્યાં ફૂલડું ? તેને
બન્નેનો કરવો મેળાપ.
બિન્દુનું ગાવું છે ગાન,
સિન્ધુનીયે લેવી તાન;
દોસ્તી સૌ સંગાથે કરવી,
નાનાં વા એ હોય મહાન.
દુભાઈને ગાવું પરદુઃખે,
ઘવાઈને પોતે ગાવું;
દેવું છે પોતાને સઘળું,
ને સાથે માગણ થાવું.
સૌની સાથે એક થવું છે,
ચિર-સાથી ના કોઈ તણા,
વિરોધમાં દાખવવી ...
[વાંચો...]
ખુબ જ સરસ રચના…
શાંત,સુંદર,સહજ લાગણીઓનો આવિર્ભાવ…
ખુબ જ સરસ
ખુબ જ સરસ
ખુબજ સુંદર
POETRYIS A SPONTENIOUS OVERFLOW OF POWERFUL FEELINGS…
ISN’T IT?
રીનાબેન ,
મનની લાગણીઓને વાચા આપતી આપની ગઝલ ગમી. આભાર.
કાલિદાસ વ. પટેલ {વાગોસણા}