ગીત – મનોહર ત્રિવેદી

September 3rd, 2011 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : મનોહર ત્રિવેદી | 9 પ્રતિભાવો »

[‘નવનીત સમર્પણ’માંથી સાભાર.]

ઝાડ મારે ના પોતાનાં ફૂલને
સૂરજનાં કિરણો પણ બોલ્યાં : સવાર પડી, બીક તને કોની છે, ખૂલને !
એક પછી એક એની પાંખડીઓ પસવારી
ઝાકળ લ્યો, હેતે નવરાવે
પંખીયે ટહુકાને મોકળા મૂકીને એના
કાન મહીં ફોરમ છલકાવે

ડાળખીએ નમી કહ્યું લાડથી : આ વાયરાની સાથે જરીક તુંય ઝૂલને !
કાંટા તો ઝબ્બ દૈને વાગે છતાંય
એનાં ફૂલોને દેતા ના ડંખ
નાની-શી વાતનો ઘૂમીઘૂમીને પેલા
ભમરાઓ ફૂંકે છે શંખ:
સમજ્યાં જે વાત નંદ-યશોદા ને ગોપીઓ તે સમજાશે ક્યારે ગોકુલને ?
ઝાડ મારે ના પોતાનાં ફૂલને

Email This Article ·

Print This Article ·

Save article As PDF ·

Subscribe ReadGujarati

« Previous પીઠલું ! – હરિશ્ચંદ્ર

તું નીરખને ! – ભગવતીકુમાર શર્મા Next »

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

આંગણાની બહાર – જગદીશ જોષી

યાતનાનાં બારણાંને કીધાં મેં બંધ અને ઉઘાડી એક એક બારી જાગીને જોઉં છું તો વહેલા પ્રભાતે કેવી કિરણોની ઝારે ફૂલ-ઝારી ! આંગણાની બ્હાર એક ઊભું છે ઝાડ એની ડાળ ઉપર પાંદડાંનાં પંખી ઝાડના આ લીલા તળાવણા તળિયે તો ભૂરું આકાશ ગયું જંપી ! વ્હૈ જાતી લ્હેરખીએ બાંધ્યો હિંડોળો એને તારલાથી દીધો શણગારી. ક્યાંકથી અદીઠો એક પ્રગટ્યો છે પહાડ એની પછવાડે જોઉં એક દેરી તુલસીના ક્યારાની જેમ મારા મનને હું રાત-દિવસ રહું છું ઉછેરી ... [વાંચો...]
ભવસાગર – મધુમતી મહેતા

કોને તરવા છે ભવસાગર અમે તો જાશું વહેતા રે ઝાકળ, ઝંઝા, તેજ, તિમિરને, એમ જ સહેતાં સહેતાં રે કોશેટે પુરાઈ ગયા છે પકડી રેશમતંતુ રે ફરક પડે શું એને સઘળા ભલે ગણે ભૈ જંતુ રે આંખ ઊઘડશે પાંખ ઊઘડશે કેશવ કેશવ કહેતાં રે ઝાકળ, ઝંઝા, તેજ, તિમિરને એમ જ સહેતાં સહેતાં રે પતંગિયાને હોય ન માળા કોયલને ના શાળા રે ડૂબકી દે ગંગામાં તોયે રહે કાગજી કાળા રે નામ ઉછીનાં શાને માટે રહેશું મધુમતી મહેતા ... [વાંચો...]
પદ્યરચનાઓ.. – કુલદીપ કારિયા, તેજસ દવે

(‘કવિતા’ સામયિકના મે-જૂન, ૨૦૧૫ના અંકમાંથી સાભાર) બે ગઝલ – કુલદીપ કારિયા (૧) નોખો ફાલ રાજા કહો કહો કે આમ-માણસ બેઉ જણ બેહાલ છે ખભ્ભા ઉપર જે ઊંચક્યું છે બેગ એ વેતાલ છે. કિરણો વડે ચાદર બની બ્રહ્માંડ એને સૌ કહે આવી રીતે પણ એક વિરાટ અવતારમાં ગોપાલ છે. અસ્તિત્વ વાવ્યું જેમણે ખેડૂત એ કેવો હશે ! નોખા ઊગે છે ફળ સતત, નોખો નિરંતર ફાલ છે. મારી તરફ ... [વાંચો...]

9 પ્રતિભાવો : ગીત – મનોહર ત્રિવેદી

gopal says:

September 3, 2011 at 7:42 am

સરસ ભાવસભર કવિતા

Reply
उमेद वणजारा says:

September 4, 2011 at 10:29 pm

सरस

Reply
Preeti says:

September 5, 2011 at 1:26 pm

very nice

Reply
Shuchita Joshi says:

December 18, 2011 at 10:40 pm

VERY NICE

Reply
Divya Parmar says:

January 27, 2012 at 10:08 pm

Khub Sundar Geet

Reply
Neel Shah says:

March 30, 2012 at 11:59 am

सरस…सरस…सरस…सरस…सरस!!!!!!!

Reply
heave says:

June 30, 2012 at 4:49 pm

khub j saras

Reply
ganpat parmar says:

August 13, 2012 at 7:56 pm

ઝાડ મારે ના પોતાના ફુલને….વાહ બાપુ વાહ મજા પઈડ…

Reply
jigna trivedi says:

June 23, 2013 at 10:55 am

મજા આવેી ગઇ.

Reply