જોવું – વંચિત કુકમાવાલા
નવલા ઘાટે ઘડી રહ્યું છે મુજને મારું હોવું
…………………………… આ ખૂબ ગમે છે જોવું
ક્ષણની સંગે ચરણ ચાલતાં
…………………………… સમય પકડવો હાથ
સાવ અનોખી સુગંધ કોઈ
…………………………… મુજને ભીડે બાથ
વેર-વિખેરી શૂન્ય બનીને મુજમાં મને પરોવું
…………………………… આ ખૂબ ગમે છે જોવું
સઘળે ઝળહળ તિમિર સ્વયં જ્યાં
…………………………… બની જાય છે દીવો
ભીતર વહેતા ધોધમારને
…………………………… કીયે ખોબલે પીવો
હાથવગા રૈ, હળવે હળવે, હાથવગું સૌ ખોવું
…………………………… આ ખૂબ ગમે છે જોવું
Print This Article
· 
Save article As PDF · 
Subscribe ReadGujarati
« Previous સનાતન લય – રેખાબા સરવૈયા
વચન – ગિરીશ ગણાત્રા Next »
ખૂબ જ અર્થસભર તેમ છતાં સરળ રચના. આવી દ્રષ્ટી હોવી એ પણ એક સૌભાગ્ય છે.
સભરતાની અનુભૂતિની કવિતા. આભાર,કવિરાજ..આટલી ક્ષણોમાં આવી સુંદર અનુભૂતિ
તો..
વાહ ખુબ સરસ રચના,તમે લખતા રહો અમે માનતા રહેશુ!
આપના જીવન અને કવન વચ્ચેની સામ્યતા આ ગીત રચનાથી જ સ્પસ્ટ થઇ જાય છે.