ગોત ! – યોગેન્દ્ર વિ. ભટ્ટ

[‘વિચારવલોણું’માંથી સાભાર.]

હીરા-માણેક-રત્ન-ખજાના…. બધ્ધું છે, જા અંદર ગોત !
સૂરજ-ચંદર ધ્રુવ ને તારા…. બધ્ધું છે…જા, અંદર ગોત !

આપત્તિના પહાડી કિલ્લા કંઈકને આડા આવ્યા છે,
અટકીશ મા, ધર બુદ્ધિ, સધ્ધર શક્તિ-સ્ત્રોત પુરંદર ગોત !

ડૂબવાનું છો હો નિર્માયું, તોય અલ્લા ! તું માટી થા !
છોડ ટાંકણી, ખાડા-કૂવા-નાળાં છોડ, સમંદર ગોત !

એક જ થાપે-આશીર્વાદે, એક જ મીટમાં ન્યાલ થઈશ,
પરચૂરણિયા મૂક નકામા, જોગી કો’ક કલંદર ગોત !

શુભ-અશુભ ને સાચ-જૂઠના જગત ખેલથી ક્યાં ભાગીશ ?
કશું ન સ્પર્શે એવું ખાખી-ભગવું એક પટંતર ગોત !

ઊપડ્યો છો તો કે’દીનો….. ને હલ્લેસાં પણ બહુ માર્યા,
ભલા આદમી ! ક્યાં જાવું છે ? પોતીકું ક્યાંક બંદર ગોત !

ભરતી-ઓટ-તૂફાનો… સઘળું… અનિવાર્ય કુદરતનો ક્રમ,
આસન તારું અડોલ રાખે એવું જબરું લંગર ગોત !

ઝાઝાં થોથાં, ઝાઝી બુદ્ધિ, ઝાઝા વાદવિવાદે શું ?
જડીબુટ્ટી તો આ સામે રહી : ‘સત્ય, શિવ ને સુંદર’ ગોત !

મળ્યા અને મળનારા જન્મે….. તસુ-તસુ પણ ચડતો જા,
પાછો નહીં પડતો….. જોગંદર ! અંતર ગોત…. નિરંતર ગોત !