હતો આદમી એ….. – અલ્પેશ ‘પાગલ’
હતો આદમી એક સાચે જ ઘેલો….
વધુમાં એ ફૂલોની ભાષા ભણેલો….
પછી તો બીજું પૂછવાનું હતું શું….. ?
બિચારો આ દુનિયામાં અટવાઈ ગ્યેલો
હતો એકલો એ, બધા ટોળકીમાં,
એ આવી ગયેલો આ દુનિયામાં વ્હેલો
હજી કલ્પના જ્યાં પહોંચી નહોતી
એ આંસુ બની ત્યાં જઈ ઓગળેલો.
એ અઘરો બન્યો શાંતિના દૂત લેખે
કબૂતર હતો તો હતો સાવ સહેલો
વખોડ્યો બધાએ તો એકી અવાજે
અનુવાદ સપનાનો એણે કરેલો
એ ધિક્કારતો’તો પ્રભુને, ધરમને,
ફક્ત આદમીયતનો એ આશિક રહેલો
હતો જાણે મજનુ કે રાંઝાનો ચેલો,
હતો સાવ ‘પાગલ’ ને માથાફરેલો.
Print This Article
· 
Save article As PDF · 
Subscribe ReadGujarati
« Previous વળાવી બા આવી – ઉશનસ્
વિચારનાં – પરાજિત ડાભી Next »
અદભુત……!
વર્ણવવા માટે શબ્દો નથી મળતા……
ફરી ફરી વાચવા ગમે એવી સુન્દર ગઝલ!!!
‘એ ધીક્કારતો’તો પ્રભુને ને ધર્મને, ફક્ત આદમીયતનો એ આશીક હતો’
ટીલા-ટપકા અને માળાવાળા મુખમે રામ બગલમે છુરીવાળા ઢોગીઓની જમાત સામે, માનવતાની મશાલ લઈ ફરનારાની સરાહના બદલ આભાર, ધન્યવાદ !
બીજી આવી રચનાઓની અપેક્ષા સહ.
ખુબ સુન્દ્રર્
હજી કલ્પના જ્યાં પહોંચી નહોતી
એ આંસુ બની ત્યાં જઈ ઓગળેલો…….
મસ્ત……
અલ્પેશભાઈ,
આપનો મજનુ કે રાંઝાનો ચેલો , માથાફરેલો પાગલ ગમ્યો ! આભાર.
છેલ્લેથી ત્રીજી લીટીમાં — ” આદમિયત ” શબ્દ હોવો જોઈએ.
કાલિદાસ વ. પટેલ { વાગોસણા }
પુજનિય ગાનધિજિ નિ ઓલખાન આનાથિ વધારે શુ હોય
બધા શેરો એક દમ મસ્ત…