સાધો – હરીશ મીનાશ્રુ

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• પ્રેમોદગાર – ભાસ્કર ભટ્ટ

  સોએક વસંતો સૂતી છે, આ એકલ દોકલ નારીમાં. એક ફૂલ સદા લહેરાવે છે, કંઈ લાલ હોઠની ક્યારીમાં, પ્રેમ લીપેલી પાંપણ છે, ..................... તેથી તો પાંપણ કાળી છે, ચાંદથી શીતળ નજરોમાં, ..................... એણે પૂનમને ભાળી છે, વ્હાલપના મધના દરિયાઓ, ભારિયા છે નૈન અટારીમાં.... હાથ-હથેળી હૂંફ ભરી, ..................... શૈશવનું ભીનું હાલરડું, છે ગોદ તો એની વ્હાલભરી ..................... એ નીંદ ભરેલું પાથરણું, એ નથી કોઈની, સૌની છે, મા સૌની છે તે મારી છે..... યાદ કરો ... [વાંચો...]

• ગામની વિદાય – પ્રહલાદ પારેખ

  હે જી મારા નાનપણાના ગામ ! મારા બાળપણાના ધામ ! તને કરું રે પરણામ, તને કરું રે પરણામ. તારી આ માટી, તારું પાણી, હે ગામ મારા ! તારી આ ઝાડવાંની છાયા, એની લાગી છે મને માયા; છોડવાં નો’તાં એને છોડવાં આજે : જાણે હૈયાનાં ખેંચાયે છે ચામ...... મારા નાનપણાના ગામ.... ના રે કળાયા કદી, નેહના વેલા એવા, ભોંયે આ તારી પથરાયા; જાવા ઉપાડું મારા પાયને ત્યાં તો એમાં, ડગલે ને ... [વાંચો...]

• વન-વંદના – નટવર હેડાઉ ‘વનવિહારી’

  જીવનનો નાતો એક દિવસ આવ્યાં પંખીડાં ટોળું થઈને, કહે બચાવો જંગલ ભઈલા ભલા થઈને. ક્યાં બાંધીએ માળા, જઈને ક્યાં રહીએ, લોક આવ્યાં સામટાં, હાથ કુહાડીઓ લઈને. ચકલી, પોપટ, મોર ને, કબૂતર, કાબર આવ્યાં, તેતર, હોલાં, સુગરી ને સારસનો સંદેશો લાવ્યાં. જંગલનાં વૃક્ષો પડે ને, વેલીઓ આંસુ સારે, ભર વસંતે માનવીનો, કોપ થયો છે ભારે. સાવજ દીપડા સંતાઈ ગયા, પહાડોની બખોલે, કોણ હવે જઈ માનવીઓની આંખો ખોલે ? કાળા પહાડો ... [વાંચો...]

0 પ્રતિભાવ : સાધો – હરીશ મીનાશ્રુ

આપનો પ્રતિભાવ :

Click here to cancel reply.

Name : (required)
Email : (required)
Website : (optional)
Comment :

Select language:  Gujarati  English   (Press F12 to change language) Show Keyboard