લોબાનમાં – ચંદ્રેશ મકવાણા

આવ જોઈ લઉં તને પણ છું હજી તો ભાનમાં
એક તું બાકી હતો આવી ગયો મેદાનમાં.

આ અવાજોના દલાલો કંઠ પણ કાપી ન લે
એ જ બીકે એક કોયલ ગાય છે વેરાનમાં.

હોય હિમ્મત આવ- મસળી નાખ હું ઊભો જ છું
ઝેર શું રેડ્યા કરે છે પથ્થરોના કાનમાં.

એક નોંધારી નદીના શ્વાસ પર છૂરી મૂકી
લઈ લીધા છે એમણે સાતેય દરિયા બાનમાં.

બે’ક પંખી બે’ક ટહુકા એક હળવું ઝાપટું
ઝાડ શું માંગી શકે બીજું તો કંઈ વરદાનમાં ?

મેજ, બારી, બારણાં ધૂણવા જ માંડે આ ક્ષણે
કોલસાનું કાળજું પલટાય જો લોબાનમાં.