ઈ સોસરવું જાય ! – રાજેન્દ્ર શુક્લ
પગલું યે પાછું પડે, ત્યાં ક્યમનું પોગાય,
પોતે પોતાને નડે, ઠાલું શીદ ઠોવાય ?
પાકે કાંઠા નવ ચડે, પણ ચિતરામણ થાય,
એની મેળે આવડે, લખતાં લહિયો થાય !
દશે દશ્યુંના વાયરા, વાતાં વાતાં વાય,
થયું થઈ થાળે પડે, થાતાં બધું ય થવાય !
હૈયું જો હેલે ચડે, ગાણું તો જ ગવાય,
અંદરથી જે ઊઘડે, ઈ સોસરવું જાય !
છોળું છેક જ ઊછળે, છાલક એમ છવાય,
છાનું છોવાઈ ગયું, છૂપ્યે છૂપ્યું છતરાય !
Print This Article
· 
Save article As PDF · 
Subscribe ReadGujarati
« Previous ગઝલ – ચંદ્રેશ મકવાણા
પંખીડા – ન્હાનાલાલ Next »
વાહ!
હૈયું જો હેલે ચડે, ગાણું તો જ ગવાય,
અંદરથી જે ઊઘડે, ઈ સોસરવું જાય !
સાચી વાત
શબ્દો કે અલન્કારનો ના કોઇ ચળકાટ,સાવ સીધી,સાદી,સાચી, સુન્દર રચના !
“…. અન્દરથી જે ઉઘડે,ઇ સોસરવુ જાય !”
જાનપદી શૈલી ની છાન્ટવાળી સુન્દર રચના
સોસરવું ને બદલે હોહરવું હોય તો મજા આવે
આહા….શુ વાત હે મજા આઇ . નાન્પણ યાદ આવિ ગયુ .પાકા ઘડે કાંઠા ન છડે.