સાચા શબદ – મનુભાઈ ત્રિવેદી ‘સરોદ’

આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:

• બાવનમી વર્ષગાંઠે – રાજેન્દ્ર પટેલ

  બા, બિલાડી અને બારી ત્રણેય ઊભાં છે ઘડિયાલની બહાર. બાએ સમય જોયો નહોતો કદી તડકો, છાંયડો અને આભ બસ હતાં એના માટે બિલાડી તો આવતી-જતી ક્ષણોની જેમ વેળા-કવેળાએ પ્રવેશતી, વહાલ કરી ચાલી જતી. માત્ર રહી ગયો એનો સ્પર્શ હરતો ફરતો આખેઆખા પંડમાં બારી, બતાવવા મથતી રાત-દિવસ ભર્યો ભર્યો અવકાશ. હવે, ભીંતે લટકતી છબિમાં બાનો મલકાટ, ઘરમાં ચૂપચાપ પ્રવેશતી બિલાડીનો રવ, ઘરને ‘ઘર’ બનાવતી બારીનો સદા જીવતો વાસ, ત્રણેય રહ્યાં છે એવાં ને એવાં જ અકબંધ બાવનમી વર્ષગાંઠે પણ.

• બારમાસી – પુરુરાજ જોષી

  કારતકમાં શી કરી ઝંખના ! માગશરમાં મન મોહ્યાં સાજન ! પોષે રોષ કીધા કંઈ કપરા માઘે મબલખ રોયાં સાજન ! ફાગણમાં હોળી પ્રગટાવી ખુદને આપણા ખોરોયાં સાજન ! ચૈતરમાં ચંપો મૂરઝાયો વૈશાખી વા જોયાં સાજન ! જેઠે આંધી ઊઠી એવી નેણ આષાઢી લ્હોયાં સાજન ! શ્રાવણનાં શમણાનાં મોતી ભાદરવે ક્યાં પ્રોયાં સાજન ! આસોમાં સ્મરણોના દીવા રુંવે રુંવે રોયાં સાજન !

• દર્પણ – રાજેન્દ્ર પટેલ

  એક વખત મેં દર્પણ જોડે ઝઘડો કર્યો. દર્પણ, દર્પણ તેં દાટ વાળ્યો છે. અમારા ચહેરા પી પીને તું રહ્યું દેખાવડું અને અમે થયા ધીરે ધીરે ઝાંખા. એ ચૂપ રહ્યું. તું ન હોત તો અમે એયને કુદરતમાં રમમાણ હોત. તેં અમારી વચ્ચે ફાચર મારી. એ કશુંક બોલવા ગયું પણ એણે માંડી વાળ્યું. તેં અમને અમારાથી છૂટા પાડ્યા અને ડુબાડી દીધા પ્રતિબિંબના દરિયામાં. એ ધીરેથી ન સંભળાય એવું કશુંક બોલ્યું. સાંભળે છે તું ? હું બરાડ્યો. આજે હું તને ફોડીને ... [વાંચો...]

1 પ્રતિભાવ : સાચા શબદ – મનુભાઈ ત્રિવેદી ‘સરોદ’

1. devina says:

   April 30, 2012 at 11:16 am

   ખુબ સરસ …

   Reply

આપનો પ્રતિભાવ :

Click here to cancel reply.

Name : (required)
Email : (required)
Website : (optional)
Comment :

Select language:  Gujarati  English   (Press F12 to change language) Show Keyboard