પહેલીવાર – સતીશ વ્યાસ
June 9th, 2012 | પ્રકાર : કાવ્ય અને પદ્યસાહિત્ય | સાહિત્યકાર : સતીશ વ્યાસ |
7 પ્રતિભાવો » [‘નવનીત સમર્પણ’માંથી સાભાર.]
પહેલી વાર
લાઈટનું બિલ ભર્યું
આજે
કપાયેલા ટેલિફોનનું
કરાવ્યું મેં કનેકશન
પહેલી વાર
બેંકમાં જઈ ચેક ભર્યો
થોડા પૈસા ઉપાડ્યા મેં
પહેલી વાર
ટિંકુડાની સ્કૂલમાં જઈ
અરજી કરી ફ્રીશીપની
ગઈ કાલે
રેશનના કાર્ડમાંથી
એક નામ
કરાવીને આવી
કમી
આ બધું મેં
પહેલી વાર કર્યું
તારા ગયા પછી
Related
Email This Article
·
Print This Article
·
Save article As PDF ·
Subscribe ReadGujarati
આ પ્રકારનું અન્ય સાહિત્ય:
-
જરૂરી નથી કે આપણે એકબીજાની બધી જ
વાત પર સંમત થવાનું,
આપણે બંને, આખી જિંદગી
એકમેકને પ્રેમ કરવા સંમત થયાં
એટલું પૂરતું છે....!
બાકી આપણે સાથે હોઈશું પછી
આધિ-વ્યાધિ-ઉપાધિ
દરેકને જોઈ લઈશું.
એકબીજાને અનુકૂળ થવામાં જિંદગી
ખર્ચી નાખવાને બદલે
જેવાં છીએ તેવાં જ એકમેકને ગમીશું,
પ્રેમ કરીશું અને થોડું-ઘણું ઝઘડીશું પણ....!
એકમેકથી રિસાવવાનું બને તો
નર્યા વ્હાલથી મનાવી લઈશું એકમેકને
વારેવારે દર ચોથે દહાડે ‘હું તને પ્રેમ કરું છું’
એવું બોલી બોલી
આપણા પ્રેમને વ્યવહારુ બનાવવાને ...
[વાંચો...]
-
હું તેના હાથ ઝાલું છું
અને
મારી છાતી સરસા ચાંપું છું.
મથું છું
તેના વહાલથી મારી ભૂજાઓને ભરી લેવા,
ચુંબનોથી તેના મધુર સ્મિતને લૂંટી લેવા,
તેનાં કાજળકાળાં નેત્રોના દષ્ટિક્ષેપને
નજરથી પી લેવા.
કિન્તુ હાય !
ક્યાં છે એ સઘળું ?
કોણ ખેંચી કાઢી શક્યું છે
આકાશમાંથી આસમાની રંગછાયાને ?
મથું છું
સૌંદર્યને ઝીલવા
અને એ કુશળતાથી છટકી જાય છે
મારા હાથમાં માત્ર એનો સ્થૂળ દેહ મૂકીને.
પાછો ફરું છું હું
વિફલ અને હતાશ થઈ.
જેને માત્ર આત્મા જ ...
[વાંચો...]
-
તને મળી લઉં રોજ રોજ હું, સિંડ્રેલા !
મારી અંદર હંમેશ રહેતી,
મને જ મારી વાતો કહેતી, સિંડ્રેલા !
તને મળી લઉં રોજ રોજ હું, સિંડ્રેલા !
તને મળું કે સારું લાગે,
હોવું ખૂબ જ પ્યારું લાગે,
અપરજગતના કકળાટો શી-
ક્ષણોય વીતે વહેતી વહેતી, સિંડ્રેલા !
તને મળી લઉં રોજ રોજ હું, સિંડ્રેલા !
અમર આશાની વેલી તું તો,
મારામાં જ ઊગેલી તું તો,
સાચુકલાં પડતાં સપનાંના
અહેસાસે તું શું શું સહેતી, ...
[વાંચો...]
Khua j saras chotdar.
Hraday sparshi
મતલબ કે હૈયા મા ઢોલ ધબુક્યો તારા ગયા પછિ.
ખુબ જ સરસ અછાનદસ રચના.
હ્રદય સ્પર્શી
પ્રિય સતિશ,
મને પેલિ મિયા ભૈ નિ વર્ત યાદ આવિ ગૈ. કાલિ કુતરિ મરિ ગૈ અને મિય ભૈ નિ ખિચ્દિ સદ્તિ ગૈ…..
માણસ ના ગયા પછી તેના પરિવાર પર આવતી મુશ્કેલિયો નો ચિતાર ખુબજ હૃદયસ્પર્શી શબ્દો દ્વારા કરવામાં આવેલ છે.
ખુબજ સુંદર……
સતીશભાઈ!
ર્હ્દયસ્પર્શી કવિતા ગમી.
કાલિદાસ વ. પટેલ ( વાગોસણા )
બહુ વાસ્તવિક્