[‘શબ્દસૃષ્ટિ’ સામાયિકમાંથી સાભાર.]
પોસ્ટરોની જેમ વંચાયા કરું,
રોજ ફાટું રોજ સંધાયા કરું !
સૂર્ય સાથે ઓગળું છું રણ મહી,
જળ બનીને હું જ સુકાયા કરું !
તું વસંતી રૂપની દુલ્હન બને,
બંધ કમરામાં જ ઘૂંટાયા કરું !
સ્પર્શ તારો યાદ આવે જે ઘડી,
મન મહીં હું રોજ ભીંજાયા કરું !
તું કથાના પાત્રને જાણે નહીં,
તું કદી વાંચે તો સમજાયા કરું !
આપણો તો કાયમી સંગાથ છે
ગાંઠ થઈને મનમાં બંધાયા કરું !
[ ‘ફીલિંગ્સ’ સામાયિક ડિસેમ્બર-2012માંથી સાભાર. શ્રી ગૌરાંગભાઈનો (સુરત) આપ આ નંબર પર +91 9825799847 સંપર્ક કરી શકો છો.] જે સાચું કે ખોટું, […]
શાહિદોનો અભાવ હોય નહીં, કોઈ છાનો બનાવ હોય નહીં. શોધતા એ જ હોય છે તરણું, જેમની પાસે નાવ હોય નહીં. તેજ તો […]
ધૂણી ધખાવીને બેઠો છું હૂંડી લખાવીને બેઠો છું છૂટે નહિ છેલ્લા શ્વાસ સુધી લગની લગાવીને બેઠો છું અવશ્ય થશે અમૃતનો અનુભવ બહુ […]
અનુભવથી કહું છું કે બધી ભાષા પરાઈ છે, અમે ગુર્જર, અમારી ગુર્જરી ભાષા સવાઈ છે. હૃદયનો રંગ છે એમાં, અને છે લોહીનો […]
© 2021 ReadGujarati.com – All rights reserved
Powered by WP – Designed with the Customizr theme
3 thoughts on “ગઝલ – નટવર આહલપરા”
“તું કથાના પાત્રને જાણે નહીં,
તું કદી વાંચે તો સમજાયા કરું !”
ખુબ જ સુન્દર ગઝલ!
સુંદર ગઝલ.
સુન્દર ગઝલ