ગુજરાતી ફિલ્મ : ‘કેવી રીતે જઈશ’ – મૃગેશ શાહ
[dc]જે[/dc]ની વિશે વાત કરતાંની સાથે જ લોકો આશ્ચર્યથી આપણી સામે જોવા લાગે એવી ગુજરાતી ફિલ્મની જો કોઈ મફત ટિકિટ આપી દે તોય લેનારના મનમાં એ પ્રશ્ન હંમેશા રહે કે ‘કેવી રીતે જોઈશ !?!’ ઢોલ-નગારા, રાસ-દૂહા અને લોકગીતોમાં ગુજરાતી ફિલ્મે સદીઓ વિતાવી અને તેના પરિણામે તે બદલાતા જમાના સુધી પહોંચી ન શકી. નવી પેઢી ને તો તેની હયાતી છે કે કેમ એ જ પ્રશ્ન ઊઠે એટલી હદ સુધી ગુજરાતી ફિલ્મોનું નિકંદન નીકળી ગયું. પરિણામ એ આવ્યું કે ‘ગુજરાતી ફિલ્મ’ શબ્દ જ નામશેષ થઈ ગયો.
આટલી બધી ગુજરાતીઓની વસ્તી, અમદાવાદ-સુરત-મુંબઈ જેવા મોટા મહાનગરો, અગ્રગણ્ય ગુજરાતી ઉદ્યોગપતિઓ, અત્યંત લોકપ્રિય ગુજરાતી નાટકો, અનેક હિન્દી સિરિયલો અને ફિલ્મોમાં ઉત્તમ ગુજરાતી કલાકારો – પણ તે છતાં આપણી પોતાની કોઈ ઉત્તમ ગુજરાતી ફિલ્મ નહીં ! આ કલંકને ભૂંસી નાખવા માટે ભગીરથ પુરુષાર્થ કર્યો અભિષેક જૈન અને તેમની સમ્રગ યુવાટીમે અને તૈયાર થયું સરસ મજાનું, આજના સમયને અનુરૂપ ગુજરાતી મુવી ‘કેવી રીતે જઈશ’. તાજેતરમાં રિલિઝ થયેલી આ ફિલ્મે ભલભલાની બોલતી બંધ કરી દીધી છે. હિન્દી ફિલ્મની સમકક્ષ ગણી શકાય તેવી આ ફિલ્મે યુવાવર્ગને ગુજરાતી ફિલ્મી ગીતો સાંભળતા કરી દીધા છે. ઉત્તમ સંગીત, ઉત્તમ કથા, ઉત્તમ નિદર્શનથી સૌના મન મોહી લીધા છે. પહેલીવાર એવું બન્યું છે કે થિયેટરમાં કોઈ ગુજરાતી ફિલ્મ જોતાં જોતાં લોકો આનંદથી ઝૂમી ઊઠ્યા હોય અને પહેલી જ વાર એવું બન્યું છે કે લોકો બહાર નીકળીને પણ ગુજરાતી ફિલ્મની ચર્ચા કરતા હોય. ફેસબુક, ટ્વીટર કે અન્ય અનેક બ્લોગ પર આ વિશે પુરજોશમાં વાતો ચાલી રહી છે… ઘણા બધા લોકો આ ફિલ્મને એક અગત્યના પડાવ તરીકે જુએ છે અને એમ કહે છે કે ગુજરાતી ફિલ્મો હવે બે યુગમાં વહેંચાશે. એક તો ‘કેવી રીતે જઈશ’ ફિલ્મની પહેલાંનો યુગ અને બીજો તે પછીનો યુગ.
એવું તે શું છે આ ફિલ્મમાં ? ફિલ્મની વાર્તા અમેરિકા જવા વિશે છે. હકીકતે આ વાર્તા નથી, પરંતુ સત્યઘટના છે. અથવા તો એમ કહી શકાય કે કેટલીક સત્યઘટનાઓનું આ સંકલન છે. ફિલ્મના અંતે બતાવવામાં આવે છે ‘Based on true story’ અને પછી તરત જ એમાં એક શબ્દ ઉમેરવામાં આવે છે ‘Based on many true stories’. વાત પણ સાચી છે કે અમેરિકા જવાની ઘેલછા કોઈ એક પરિવારની ન હોઈ શકે. આ તો અનેક લોકોનું સપનું હોય છે. ફિલ્મના ડાયરેક્ટરને જ્યારે પૂછવામાં આવ્યું કે આ તો જૂનો વિષય નથી ? કારણ કે હવે તો લોકો અમેરિકાથી પાછા આવી રહ્યા છે…. – ત્યારે તેમણે જણાવ્યું કે અમને પણ એમ જ થયેલું પણ રિસર્ચ કર્યું ત્યારે ખબર પડી કે અમેરિકા જવાનું ગાંડપણ આજે પણ એટલું જ છે અને ખાસ કરીને સ્ટુડન્ટ્સમાં તો અધિક છે. ફિલ્મના મુખ્ય કલાકારોમાં છે દિવ્યાંગ ઠક્કર અને અભિનેત્રી વેરોનિકા કલ્પના ગૌતમ. હરિશ બચુભાઈ પટેલ અને આયુષી તરીકે રજૂ થયેલા બંને પાત્રોનો અભિનય અભિનંદનને પાત્ર છે. હરિશના પિતા તરીકે છે કેથેન દેસાઈ જેમનું અમેરિકા જવાનું સ્વપ્ન એક જમાનામાં અધૂરું રહી ગયું હતું. એ સ્વપ્નને તે પોતાના દીકરા થકી પૂરું કરવા માગે છે. ભલે ને આ માટે પછી ગમે તે કેમ ન કરવું પડે ! હરિશ પણ પિતાના સ્વપ્નને પોતાનું માની લે છે અને તેને સાકાર કરવા તમામ પ્રયત્નો કરી છૂટે છે. તેને અમેરિકા જવાનું ‘Passion’ છે. લોકો અમેરિકા જવા માટે શું-શું કરી શકે છે તેની વાત અહીં રમૂજી શૈલીમાં પરંતુ ખૂબ મક્કમ રીતે ગૂંથી લેવામાં આવી છે.
ભલેને આપણામાં હજારો ખામીઓ હોય પરંતુ આ અમેરિકાની ધરતી પર પગ મૂકીશું એટલે એ ખામીઓ ખૂબીઓમાં પરિવર્તિત થઈ જશે એવી (અંધ)શ્રદ્ધાથી પ્રેરાઈને પોતાનું સર્વસ્વ હોડમાં મૂકી દેનારા લોકો અંતે કેવી પરિસ્થિતિમાં મૂકાઈ જાય છે તેની આ વાત છે. હરિશને મૂળ અંગ્રેજીનો વાંધો છે ! કડકડાટ અંગ્રેજી શબ્દો સાંભળતાં એની આંખો સ્થિર થઈ જાય છે અને પછી ‘આંખનું કાજળ ગાલે ઘસ્યું’ એવો ઘાટ થાય છે. એમાંથી પછી ઘણા બધા ‘issues’ ઊભા થાય છે ! પણ હરિયાને તો બસ અમેરિકા જવું જ છે…..ભલે ને એની માટે તાંત્રિક બાબા પાસે જવું પડે કે પછી પાછલે બારણે ખોટા પાસપોર્ટ બનાવીને અમેરિકા મોકલતા એજન્ટ પાસે જવું પડે. એનું આખું ઘર આ એક જ કામમાં રોકાયેલું છે. આ માટે લાખ્ખો રૂપિયા ખર્ચાય છે, પ્રોપર્ટી ગીરવે મુકાય છે અને બીજું ઘણું બધું થાય છે પરંતુ હરિશ અને એના પિતાનો મોહ ઓછો થતો નથી. અમદાવાદમાં ‘રાણીની હવેલી’ ક્યાં આવી તે હરિશને ખબર નથી પરંતુ એને અમેરિકા જવાની પૂરેપૂરી માહિતીથી માહિતગાર થવું છે. અમેરિકાથી જ પરત આવેલી આયુષીની ન જવાની સલાહ તેને ગમતી નથી. ભલે ને હરિશનો આખો પરિવાર અહીં હોય પરંતુ હરિશનું માનવું છે કે તેનું જીવન તો જ સાર્થક છે જો તે અમેરિકા જઈને મૉટેલ ખોલશે. સૌના મોંએ હરિશ માટે એક જ પ્રશ્ન છે ‘કેવી રીતે જઈશ ?’
ઉત્તમ કેમેરાવર્કમાં ગુજરાતીઓની અને ખાસ કરીને યુવાનોની જીવનશૈલીની ઘણી ઝીણી વાતો ગૂંથી લેવામાં આવી છે જેમ કે પૈસા બચાવવા માટે મિસકોલ કરવો, મોડી રાત સુધી બહાર રોકાવું, ડાન્સપાર્ટીઓ, અમુક પ્રકારના ચાઈનિઝ મૂવી જોવા, મોર્નિંગવૉકમાં જવું પરંતુ પેટભરીને નાસ્તો કરી લેવો વગેરે વગેરે. અમદાવાદના 32 જેટલા સ્થળો પર થયેલું શૂટિંગ આખી ફિલ્મમાં અમદાવાદની એક નવી ઓળખ ઊભી કરે છે. ગોલ્ફકોર્સ, કાંકરિયા જેવા સ્થળોએ નિર્માયેલા દશ્યો ફિલ્મને આધુનિક બનાવે છે. પરદેશ જવા માટેનો મોહ ઘરમાં કેવા આંતરવિગ્રહ ઉભા કરે છે – એ પાસું આવરી લઈને ડાયરેક્ટર રમૂજી ફિલ્મમાં પણ મહત્વનો સંદેશો આપી દે છે. આધુનિક યુવા વર્ગને ગમે અને કર્ણપ્રિય બની જાય તેવું સંગીત મેહુલ સુરતીએ આપ્યું છે અને તેમાં યુવા કવિ જૈનેશ પંચાલનું ગીત ‘પંખીડા રે ઊડી જાજો અમેરિકા રે…. ઓબામાને જઈને કહેજો વિઝા આપે રે…’ ચાર ચાંદ લગાડે છે. અનંગ દેસાઈના પાત્ર દ્વારા અમેરિકા સેટલ થવાનો સંઘર્ષ, મૉટેલના કામો, માતા-પિતાના મૃત્યુ સમયે હાજર નહીં રહી શકવાનો અફસોસ જેવી અનેક બાબતો આ ફિલ્મે દર્શાવી છે. ખોટી યુનિવર્સિટીઓ, તગડી ફી અને ખોટા એજન્ટોની વાત લોકો સુધી પહોંચાડવા માટે રાકેશ બેદી અને ટોમ એલ્ટરે અદ્દભુત અભિનય કર્યો છે. પરંતુ હકીકતે હરિશ અમેરિકા જશે કે નહીં ? ખેર, એ માટે તો આ ફિલ્મ જ જોવી રહી.
ઘણા વર્ષો પછી આપણને કોઈ ગુજરાતી ફિલ્મને પોંખવાનો સુઅવસર મળ્યો છે. આ તક ગુમાવવા જેવી નથી. યુવા પ્રતિભાઓને બિરદાવવા માટે અને આપણી આગામી પેઢીને ઉત્તમ ગુજરાતી ફિલ્મો મળે તે હેતુથી આપણે આપણા મિત્રો, પરિવારજનોને સિનેમાગૃહ સુધી દોરવા રહ્યા. કોઈ પણ કલાની યોગ્ય કદર કરવી એ પણ એક પ્રકારની સમાજસેવા જ છે ! આશા છે કે આવનાર વર્ષોમાં આપણને વધુ આ પ્રકારની ઉત્તમ ફિલ્મો મળી રહેશે અને તેનાથી ગુજરાતી સાહિત્યમાં પણ નવી પેઢી વધુ ને વધુ રસ લેતી થશે. ‘કેવી રીતે જઈશ’ની સમગ્ર ટીમને ખુબ ખુબ શુભેચ્છાઓ. (આ ફિલ્મની વધુ માહિતી અને તેના ગીતો ડાઉનલોડ કરવા માટે આ સાઈટ જુઓ : http://keviritejaish.com )
‘કેવી રીતે જઈશ’ ફિલ્મનું ટ્રેલર :
Save article As PDF · 
Subscribe ReadGujarati
નાનકડો સુધારો.. પંખીડાવાળું ગીત રઈશભાઈએ નહીં પણ જૈનેશ પંચાલ નામના યુવા ગીતકારે લખ્યું છે.
મેં પણ ફિલ્મ જોઈને આવ્યા પછી એક રિવ્યુ લખવાનો પ્રયત્ન કરેલો. જે આપ અહીંયા વાંચી શકો છો. http://goo.gl/sebFI
આભાર તુષારભાઈ,
ચિત્રલેખા તેમજ અન્ય માધ્યમોમાં તેના લેખક તરીકે શ્રી રઈશ મનીયારનું નામ જોવામાં આવ્યું છે. પરંતુ યુ-ટિયુબ પર આપે કહ્યું તે પ્રમાણે છે. ધ્યાન દોરવા બદલ આભાર.
લિ.
તંત્રી.
વાહ ખુબ સરસ. . .
‘ મનીમાઈન્ડેડ ‘ તરીકે જાણીતા ગુજરાતીઓનો પૈસા કમાવાનો ગાંડો શોખ તેમને દુનિયામાં બધે જ લઈ જાય છે (કાયદેસર કે ગેરકાયદેસર !). તેમાંય ફોરેન જવા માટે ગુજરાતીઓનો સૌથી ફેવરિટ દેશ હોય તો અમેરિકા. જેમ વૈજ્ઞાનિકોને મંગળ કે ચંદ્ર પર જવાનું વળગણ હોય છે તેમ ગુજરાતીઓને કોઈ પણ રીતે અમેરિકા વટી જવાનું વળગણ હોય છે. ત્યાં જઈને ભલે ‘ કંઈ પણ ‘ કરવું પડે પણ તે માટે તેઓ અહીંયા ‘ કંઈ પણ ‘ કરવા તૈયાર હોય છે. કેટલાક તો માણસમાંથી ‘ કબૂતર ‘ બનવા તૈયાર થઈ જાય છે.. આ ‘ કબૂતરો ‘ નું અંતિમ લક્ષ્ય ડૉલરનું ચણ ચણવાનું હોય છે. (કેમકે , એક ડૉલર બરાબર પંચાવન રૂપિયા થાય ને ભઈ!)
આ ફિલ્મ કેવી રીતે નહિ પણ જરુર જોઈશ.
સુંદર આલેખન….
ગઇ કાલે અમે ૧૮ જણ સાથે આ ગુજરાતી પિક્ચર જોવા ગયેલા….મનમાં ગુજરાતી પિક્ચરની જે છાપ હતી તે સાવ જ બદલાઇ ગઇ.
very good sir this article was very interesting.keep it up sir
રીડગુજરાતીને…
જૂની ઘરેડમાંથી…
વિષય અને વિષયાંગ બહાર જવા માટે ધન્યવાદ…
‘કેવી રીતે જઈશ?’ ગુજરાતી ચલચિત્રનો આપે લખેલ પરિચય (રિવ્યૂ) વાંચીને તે જોવાની તીવ્ર ઇચ્છા થઇ. આપે લખ્યા મુજબ જો આ ચિત્ર નવા વિષય સાથે નવી કેડી કંડારતું હોય તો તો સહુએ એ જોવું જ રહ્યું. અભિનંદન. આભાર. -હર્ષદ દવે.
I watched it yesterday. Very nice movie. It has good content and looks like a mainstream hindi film. Congratulations to Abhishek Jain and the whole team. I agree with Mrugeshbhai. We don’t get to see such Gujarati movies often. Go and watch it. And lets hope the success of this movie will inspire some more projects in future.
મ્રુગેશ ભાઇ, એક્દમ સરસ રિવ્યુ. તમારો ખુબ આભર.
— પથિક શાહ
એક સારી ગુજરાતી ફિલ્મ નો રીવ્યુ આપવા બદલ આપ ખુબ જ અભિનંદન ના અધિકારી છો
રસ,ગરબા , કેડિયું ,choyani ,જોઈ જોઈ ને ઉબતાઈ ગયા .વીર ફલાણા ફલાણા વાળો વિગેરે
હવે છોડી એ તો જ ગુજરાતી સિનેમા નો શુકરવાર વડે .યુવા પેઢી ના દિગ્દર્શક, નિર્માતા ,કલાકાર
દરેક ને ખુબ ખુબ અભિનંદન . ગુજરાતી નિર્માતા ઓ જો નહીં સુધરે તો પછી જેવા તેના અને
પ્રેક્ષક ના ભાગ્ય
Thanks for nice information…
આ ફિલ્મ કેવી રીતે નહિ પણ જરુર જોઈશ
લામ્બા સમય બાદ હુ ગુજરાતિ ફિલ્મ જોવાનુ વિચારિસ,આ તમારા લેખ્ બાદ.જો ફિલ્મ ખરેખર સારિ હોય તો ફિલ્મ ના દલ ને આભિનન્દન . બનિ બેથેલા ગુજરાતિ ફિલ્મ ના સુપર હિરો હવે જગા કરે.નવ ને કામ કરાવા દે.
ખુબ ….ખુબ …..અભાર અને ધન્યવાદ.આપનો આ લેખ આવનાર સારી ગુજરાતી ફિલ્મોને,નિર્માતાઓને(સારા)અને દર્શકો ને પ્રાણવાયું પૂરો પાડ્સેજ…..
ફિલમ જોવિ ચ્હે.
Enjoyed diffrent type of article.
Inspired me to see the movie.
Thanks Mrugeshbhai.
આભાર મ્રુગેશભાઇ રિવ્યુ આ૫વા માટે.. જામનગરમાં આ મુવિની રાહ જોઇ રહ્યો છુ….! આમ તો, આ ૫હેલા પણ હિન્દી સિનેમાને ટક્કર મારે તેવી ગુજરતી ફિલ્મો બની ચુકી છે…. “પૈસો મારો પરમેશ્વર”, “લવ ઇઝ બ્લાઇન્ડ”, “દરિયાછોરુ” અને છેલ્લે આવેલી અને આજના યુવા કપલ્સને ધ્યાનમાં લઇને બનેલી “બેટર હાફ”…… એક્વાર માણવા જેવી છે!
આખા મુંબઈમાં આ ફિલ્મ માત્ર એક જ સ્ક્રીન પર એક જ શોમાં રીલીઝ થયેલી છે. એથી મારા માટે તો સવાલ છે, કેવી રીતે જોઈશ?
ટ્રેલર તો અફલાતૂન છે જ, ગીતો પણ મજાના છે. હવે તો ફિલ્મ કેટલી સારી છે તેની પણ ખબર પડી ગઈ છે. ફિલ્મ સાથે સંકળાયેલા સૌ ને અભિનંદન.
“પૈસો મારો પરમેશ્વર”, “લવ ઇઝ બ્લાઇન્ડ”, “દરિયાછોરુ” “બેટર હાફ”…… વગેરેની ડીવીડી ક્યાં મળશે તે જણાવવા વિનંતી.
હું ઘણી વાર ગુજરાતી ફિલ્મોદ્યોગની દુર્દશા વિશે વિચારું છું, શા માટે તે મરાઠી ઇન્ડસ્ટ્રીની જેમ સમૃદ્ધ નથી. કદાચ હિંદી ફિલ્મી ઇન્ડસ્ટ્રીના શરૂઆતના વર્ષોમાં પૈસા રોકવાવાળા મોટાભાગના ગુજરાતીઓ હતા એટલે..
સરસ લેખ, મૃગેશભાઈ.
આભાર.
નયન
કોઇએ સારા વિસય પર સુન્દર ફિલ્મ બનાવિ અને સૌને ગમિ તે બદલ આખિ તિમને હર્દિક અભિનન્દન્ સારો વિષય પસન્દ કરવો અને યોગ્ય રજુઆત જરુરિ હોઇ ચ્હે ફિલ્મ્ નિ C.D. અગર theater મા picture જોવુ રહ્યુ.આભાર્.
નાઇસ રિવ્યુ,તરત જઇસ
નયનભાઇ આભાર, વેર ના વિસામા બુક ક્યા મલ્શે તે જણાવ્વા વિન્ન્તિ
ફિલમ જોવનિ હજિ બકિ ચ્હે પન અ વન્ચિને અનન્દ થયો લખેજા મારા ભાઇ
સરસ રિવ્યુ… ફિલ્મ તરત જોવાનુ મ્ન થાય એવો અને ગુજરાતી ફિલ્મના નવા પ્રવાહને વધાવવાનો..
ફિલ્મના ટ્રેલર અને પોસ્ટર ઉપરથી એક સારો અને સાચો પ્રયત્ન લાગી રહ્યો છે.
પરંતુ, આનાથી ગુજરાતી ફિલ્મો બદલાઈ જશે એવુ માનવાની જરા પણ જરુર નથી.
ઘણાં ગુજરાતી ફિલ્મોના ગુજરાતી દિગ્દર્શકો થોડાં સફળ થતાં બોલીવુડ તરફ દોડી ગયા હતા. મેહુલકુમાર(તિરંગા, ક્રાંતિવીર), અબ્બાસ મસ્તાન, વિપુલ શાહ.
મૃગેશભાઈ,
ખુબજ સરસ નિરીક્ષણ!! મારા અધુરા લખાયેલા બ્લોગ માં પણ મેં આજ વાત કરી છે. હું આપની સાથે સહમત છુ કે ગુજરાતી ફિલ્મ ઇતિહાસ માં “કેવી રીતે જઈશ” પેહેલા અને પછી એમ કેહ્વસે…
મારા બ્લોગમાં એક બીજા પિક્ચર “વીર હમીરસિંહ” વિષે પણ થોડું લખી રહ્યો છુ
રોશન
ખરેખર સરસ ફીલ્મ હતી.રીડ ગુજરાતી પર રીવ્યુ તો વાચેલો પણ આજે ફીલ્મ જોઈને અનુભવ્યુ પણ ખરુ…..
જરુર જઇશ
IN WHICH THEATER THIS MOVIE IS RUNNING IN MUMBAI I AM EAGERLY WAITING TO SEE THIS MOVIE PL. REPLY
Its realy nice. i like so much this move i cant explain. but onthing can change that gujarati move also good.
MANE MOVIE JOVA NA MALYU TENO AFSOS RAHI GAYO. BIJIVAR THEATERNA NAAM SATHE MAHITI AAPSO.
I read your review yesterday and I rushed to cosmoplex theater Rajkot to see this gujarati movie. Excellant movie I have seen in last twenty years. Congratulations to Abhisek Jain and his whole team.Thank you Mrugeshbhai. .
હુ ખુદ હરિશ નો રોલે કરિ ચુક્યો સુ રિયલ લાઈફ મા . આ ખરેખર રિયલ ચે