ચાર ખૂણા છે, ચાર ભીંતો છે,
ઘરને પોતાની થોડી રીતો છે.
ફૂરચે ફૂરચા ઉડી જશે જોજો,
આ તો સંબંધનો પલીતો છે.
ઢાળી લે છે નયન મળે છે જ્યાં,
શખ્સ કેવો આ ઓળખીતો છે.
રાત જામી છે કંઠ આપો જો,
થોડી ગઝલો છે, થોડાં ગીતો છે.
થોડા શબ્દોમાં ભાવ સોંસરવો,
‘મીર’ એવો ગઝલ ખરીતો છે.
મેં તને ક્યારે કહ્યું ઉપચાર કર ? સ્વિચ કર તું ઑફ ને અંધાર કર. એ ખરા ટાણે ન આવ્યા કામમાં શ્વાસને કહેવું […]
[‘શબ્દસૃષ્ટિ’ સામાયિકમાંથી સાભાર.] ઘોર અંધારામાં મધરાતે જે ભટકાયો હતો, ભરબપોરે ગૂમ થયેલો મારો પડછાયો હતો. હાથ તેં ઊંચો કર્યો હતો આવજો કહેવા […]
[‘કવિતાથી વધુ કંઈ નહીં’ પુસ્તકમાંથી સાભાર.] શબ્દની દીવાલ મારો પત્ર છે દોસ્ત, મારું વ્હાલ મારો પત્ર છે ક્યાં જઈને પ્હોંચશે કોને ખબર […]
ન દર્શન થાય કે સાચી દુઆ પણ નહીં મળે ત્યાંથી… જવા દે તું, તને ગમતી હવા પણ નહીં મળે ત્યાંથી… ચલો દુનિયાના […]
4 thoughts on “ગઝલ – રશીદ મીર”
વાહ, મસ્ત મિજાજી ગઝલ!
સુધીર પટેલ.
વઆહ્હ્હ્હ્હ્હ્હ્હ્હ્
સરસ ગઝલ
રશીદભાઈ,
મસ્ત ગઝલ આપી. થોડા શબ્દોમાં ભાવ સોંસરવો ઉતારે… એજ ગઝલ ખરીતો ! વાહ !
કાલિદાસ વ. પટેલ {વાગોસણા}