[‘ગુજરાત’ સામાયિકમાંથી સાભાર.]
કૂંજડી સૂતી સોનાની ડોક પાથરી,
…………… રેશમી ટહુકાની ઓઢી રજાઈ….
માથે ઝળુંબે એક ઝાડવું
…………… ઝાડ એક વડલાનું ઝાડ,
અડધો ઓછાયો એના ઓરતા
…………… અડધામાં આંસુની વાડ;
પાંદડું પડખું ફરે ને હલે ડાળખી,
…………… ડાળખીના અણસારે ઝૂલે વડવાઈ….
કાચી સોડમ કૂણો વાયરો
…………… વાયરામાં તરતી મધરાત,
ઓચિંતાં ફૂલ એકસામટાં
…………… ફાટફાટ મ્હેક્યાં રળિયાત;
આભનો તાકો તૂટ્યો ને ખર્યું માવઠું,
…………… માવઠામાં ધોધમાર વરસી શરણાઈ……
નવા વરસના, બાપા, રામરામ. સૌ પે રે’જો રામની મેર, રાતદિ’ રામને સંભારતા કરજો ભાવતી લીલાલે’ર, નવા રે વરસના, બાપા, રામરામ. બાયું બોનું, […]
મૂળિયાં ઊંડા રે મારા ઝાડનાં એણે બાંધ્યા સંબંધ ઠેઠ પ્હાડના. અંધારાનું એ તો પીએ છે જળ ………અને પીએ કિરણોની કટોરી ડાળ ડાળ […]
તુ કબૂલ કેમ નથી કરી લેતો કે
તે-
અહિ મોકલતા પહેલા
બધાને ‘ખુશ’ રાખવાવાળો વાઈરસ મારી અંદર ઇન્જેક્ટ કરી દીધો છે
અને એ હવે એટલી હદે ફેલાઈ ગયો છે કે.
[ તાજેતરમાં પ્રકાશિત થયેલ આ ગઝલસંગ્રહ રીડગુજરાતીને ભેટ મોકલવા બદલ શ્રી જિગરભાઈનો (ગાંધીનગર) ખૂબ ખૂબ આભાર. આપ તેમનો આ સરનામે jigarmsw@gmail.com અથવા […]
2 thoughts on “કૂંજડી સૂતી…. – વિનોદ જોશી”
ગઝલનો ભાવાર્થને સન્કલન ઉત્તમ્.
ગીતાબહેન કંસારાએ જેને ગઝલ કહી છે તે વાસ્તવમાં
એક સુંદર ગીત છે. વિનોદભાઈને મારાં હાર્દિક અભિનંદન.
ગીતાબેન આપ દરેક રચના વાંચો છો તે બદલ આપને પણ અભિનંદન.
નવીન જોશી, ધારી.