૧૯૬૨નો નવેમ્બર મહિનો. ૨૦મી ઓક્ટોબરે ભારત સામે જંગે ચડેલા ચીનના પક્ષે સ્થિતિ રોજ રોજ મજબૂત થતી જતી હતી. ભારત માટે શરણાગતિ સ્વીકારવા સિવાય કોઈ વિકલ્પ ખુલ્લો ન હતો. કાશ્મીરમાં લદ્દાખ મોરચે અને ઉત્તર-પૂર્વ ભારતમાં અરૂણાચલ સરહદે ચીની સૈન્ય ઘણું અંદર ઘૂસી આવ્યું હતું. એ સંજોગોમાં ઠાલી લડત આપી વધુ સૈનિકો અને સરંજામ ગુમાવવા કરતાં પીછેહઠ […]
(‘અખંડ આનંદ’ સામયિકના જૂન, ૨૦૧૫ના અંકમાંથી સાભાર) હમણાં થોડા સમય પહેલાં મારે મુંબઈથી ભાવનગર જવાનું થયું હતું. હું ભાવનગર જવાનો છું એ જાણીને મુંબઈના એક મિત્રે મને કહ્યું કે ભાવનગરથી પાછા ફરતી વખતે મારે એમના માટે ભાવનગરી ગાંઠિયા લેતા આવવા. એમના કહેવા મુજબ જ્યારે ભાવનગરથી હું પાછો ફર્યો ત્યારે ત્યાંના એક જાણીતા ગાંઠિયાવાળાની દુકાને જઈને […]
(‘અખંડ આનંદ’ સામયિકના જૂન, ૨૦૧૫ના અંકમાંથી સાભાર) રવિનો ઓફિસેથી આવવાનો સમય થઈ ગયો હયો. હું મારાં બે બાળકો નિસર્ગ અને રુચિની સાથે એના આવવાની રાહ જોતી બેઠી હતી. ત્યાં જોરજોરથી ડોરબેલ વાગી. લગ્નના બાર વર્ષ પછી રવિની રગરગને ઓળખતી મને ખ્યાલ આવી જ ગયો કે બહુ વખતથી જેની રાહ જોતાં હતાં એ પ્રમોશનનો કાગળ આજે […]
“જો રીમાબેટા, નસીબદાર હોય તેને માતૃત્વ પ્રાપ્ત થાય છે ને તું એને દૂર કરવાની વાત કરે છે ?” “મમ્મી હજુ મારે બંગલો બનાવવાનો છે. કાર લેવાની છે. ત્યાં સુધી તો નોકરી કરવી જ પડશે અને બાળકનો જન્મ એટલે ચોવીસ કલાકની જવાબદારી. મારે નોકરી છોડવી જ પડે.” “સંતોષ માન બેટા. આ ફ્લેટ કંઈ નાનો તો છે […]
[પ્રોત્સાહન પુરસ્કાર વિજેતા વાર્તા] આઈ. સી. યુ.ના એ ઠંડાગાર કમરામાં નાનકડી નવ વર્ષની બાળકી તાપસીએ તેના પપ્પાની આંગળી પકડીને ધડકતા હૃદયે અને અજાણ્યા ભયની સાથે પ્રવેશ કર્યો. ચારે તરફ ફરતી તેની વિસ્ફારિત આંખો તેની મમ્મીના ચહેરાને ખોળી રહી. ચુપચાપ સફેદ કપડામાં ફરતી નર્સો, બ્લુ રંગના પડદા પાછળ ઢંકાયેલ દર્દીના ઉહંકારા, તો ક્યાંકથી આવતો અવિરત ખાંસીનો […]
