સર્જક : ભગવતીકુમાર શર્મા

હણાયા બધા મારા કૂણા સરગવા; તમે આવીને પાછા રોપો સજનવા ! હયાતી વિકલ્પોનો પર્યાય લાગે; હું પેલો છું, આ છું, ફલાણો છું અથવા. સતત દોડતો સૂર્યની પૂંઠે પૂંઠે; થયો છે શું પડછાયાને પણ હડકવા ? કરો પ્રાર્થના સૂર્ય ઢંકાઈ જાયે; મૂકી છે મેં તડકામાં છાતી પલળવા ! મને મારા પર […]

મેં મારા મનને આકરી શિક્ષા કરી હતી; કારણ કે એણે મોક્ષની ઈચ્છા કરી હતી. આવો ન આવો આપ; ફરક કંઈ નહીં પડે; હું પણ ન જાણું તેમ પ્રતીક્ષા કરી હતી. બોલાયું’તું તો માત્ર તમારું જ નામ ત્યાં; લોકોએ મારા નામની ચર્ચા કરી હતી. અપરાધ જો ગણો તો ફક્ત એટલો જ […]

[‘ઉદ્દેશ’ સામાયિકમાંથી સાભાર.] હૃદયમાં જ તારા પ્રથમ તું નીરખને ! પછી દસ દિશામાં પરમ તું નીરખને ! અગમ તું નીરખને ! નિગમ તું નીરખને ! દ્યુતિની ઝલક ચારેગમ તું નીરખને ! મળ્યો છે તને તે ધરમ તું નીરખને ! આ કાગળ, આ ખડિયો, કલમ તું નીરખને ! હવે ક્ષણનું છેટું […]

[‘શબ્દસૃષ્ટિ’ સામાયિક જૂન-2011માંથી સાભાર.] આ કારણ-અકારણ અજંપાથી થાક્યો; હું કાંઠો છું, મોજાંથી મોજાંથી થાક્યો. ન દેખાય છે ડુગડુગી કે ન ચાબુક; અગોચર, અનાહત તમાશાથી થાક્યો. બુલેટોની ફૂટતી નથી ધણધણાટી; નિરંતર તકાતા તમંચાથી થાક્યો. ન છૂટી શકાતું, ન બંધાયલો છું; હું શ્વાસોના કાયમ સકંજાથી થાક્યો. સજાની હવે કેટલી રાહ જોવી ? […]